Rauðr

rauðr

rauðr, adj. rød (jvf rjóða); dropi svárauðr sem rósa Mar. 88435; eigi þorumvið nú þat -, segir hann, var hannþá rauðr sem blóð Sturl. I, 979; jarlsetti þá rauðan sem blóð (da han hørte Gunlaugs Ord) Gunl. 6 (22012); Gizuri,segir hón, þótti hver herkerling lík-ligri til at hefna föður míns en þú -;Eyjolfr svarar öngu at (dvs. ok) varð rauðrsem dreyri (jvf dreyrrauðr) Sturl. II,1564; jvf bera rauða kinn, se 1ste Binds. 282b41; þat er drep annat, sem áverkheitir, ef maðr lýstr mann svá, at blátteða rautt verði eptir Grág. 3029 (Grg.I, 14713); þat varð úrræði manna, atþeir hétu á þetta hit rauða skegg (sagde Þórr), ok þat gafst þeim OT. 4429; Ólafrkonungr var vænn maðr -, hárit ljós-jarpt ok liðaðist vel, en nökkuru rauð-ara skeggit Flat. III, 24617; þat sá ek,at fram undan erminni kom eitt gull-lað ok rautt klæði Nj. 23 (3522); hónvar í rauðu kyltli (&vl rauðum kyrtli)ok hafði yfir sér skallatsskikkju Nj.33 (4814); hann þóttist ríða ofan -hesti rauðum, ok þótti honum trauttvið jörðina koma, ok vil ek svá ráða,at rautt mun fyrir brenna ok til virð-ingar snúa Vatsd. 42 (6734. 681); baðkonungr menn vel við herðast -, taldienn myndu nökkott rautt fyrir brenna,ef þeir kœmi til kristinna manna um-síðir Fm. VIII, 347; gull er kallat íkenningum eldr handar, því at þat errautt SE. I, 40220; þat er úlíkast rauttgull ok leir, en meira skil konung okþræl OH. 8712 fg (Flat. II, 1711); svá semþér þótti höfuðit vera gert af rauðugulli - -; svá sem rautt gull er dýrrahverjum malmi Flat. II, 29826. 28 jvf 21,se 1ste Bind s. 661a29 fgg; þar varsú siðvenja, at munkar höfðu rautt víntil messusöngs Mar. 12820; suðr frástaðnum í Raftahlíð fann hann rauttberg, þat lét hann upp brjóta ok heimfœra ok telgja Bp. I, 8307, jvf rauða-berg, rauðabjörg som Stedsnavn; vartaflit (nl. hnettaflit) allt steypt af silfrien gyllt allt it rauða Þorskf. 6321; hinrauða taflan Fld. I, 6727. 6815; þat erhneftafl: töflur drepast vápnalausar umhnefann ok fylgja honum enar rauðuHerv. 24921; rauða hafit se under haf1ste Bind s. 675a28-676a10, jvf rauða-fjall; hit rauða dvs. Blommen i Ægget (jvfrauða f. 3), Pr. 4726; snýta rauðu dvs. faa en blodig Næse, forbløde sig? (= snýtablóði Fld. II, 3208 jvf russ. rudá dvs.Blod se Ahlqvist vestf. språkens kultur-ord s. 6218): þat ætlum vér, at nökkurireigi rauðu at snýta, áðr vér sém viðvelli lagðir Flat. I, 41229; margir yðrirmenn skolu rauðu eiga snýta áðr þessimaðr sé drepinn Klm. 14910; segir mérhugr um, at rautt mun sjá í skörina(dvs. at du vil faa en blodig Pande) fyrirhinar þriðju vetrnætr Vallalj. 362; rauðrvíkingr (= rauðavíkingr) Fm. XI, 1218;rauða salt (= rauða haf) Fm. IV, 19320 men i dets Sted har OH. 837 og Flat.II, 11617: grœna salt. Ordet forekommer som Øgenavn: Eiríkr hinn rauði Flat.I, 4298 jvf 55821; Grímr hinn rauðiNj. 142 (2314); Hrafn hinn rauði Nj.158 (27425).

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛆᚢᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary