Raufa

Old Norwegian Dictionary - raufa

Meaning of Old Norwegian word "raufa" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

raufa: raufa, v. (að) 1) gjennembore en Ting,bryde Hul (rauf) derpaa, = reyfa 1 (Stj.33722); þá staurast þat (nl. dýrit) sválengi við í óviti, at þat raufar á sérkviðinn, en forað þat fellr út Pr. 47228;þá er brœðr þínum brjóst raufaðirHund. I, 40 (41); sé hann grjóti barðreða skeytum raufaðr (Vulg. lapidibusopprimetur aut confodietur jaculis) Stj.30021 (2 Mos. 19, 13); þú skalt þá eigimeð örum raufa né sverði slá Stj. 62015;skjöldr hans var nú skúfaðr allr afskotum ok raufaðr víða Alex. 14714. 2) opbryde noget for at kunne ransage,undersøge det, skaffe sig Adgang dertil, = rjúfa; rannsaka þeir eptir, hvarDarius konungr muni vera, ok raufaalla vagna þá, er Serkir hafa átt Alex.11211; Þ. hleypr upp á húsit ok rýfr,ok þar sem húsit raufast, leggr s. útspjótinu -; raufast nú húsit víða Flat.II, 15614; Vindar - lögðust á valinnok raufuðu ok flettu menn bæði vápn-um ok klæðum Fm. XI, 38029 jvf varþá enn rofinn valrinn OH. 2257 (Flat.II, 3683); er þeir hyggja, at soðit munvera, raufa þeir seyðinn, ok var ekkisoðit; ok í annat sinn, er þeir raufaseyðinn, þá er stund var liðin, ok varekki soðit SE. I, 20818. 20; þann seyðiraufar þú þar -, at betr væri, at eigiryki Laxd. 46 (13730); raufa til e-s dvs.ved Opbrydning skaffe sig Adgang tilnoget, = rjúfa til e-s: því næst kemrupp enn þriði bagginn, ok er hannfékk þar til raufat, þá var ekki í, nematötrar einir Mork. 10632 (Fm. VI, 3691).

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛆᚢᚠᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.