Refði

refði

refði, n. et Slags Øxe, hvis Skaft var for- synet med en broddr (Pig), som gjordeden til en brugbar Stav for Eieren, naarhan gik ud af Huset og færdedes ude,medens Bladet gjorde den til et brug- bart Vaaben? hann gengr at sveininumLandres ok sló með sínu refði á brúnhonum, svá at hón sprakk í sundrKlm. 6123; Ólafr konungr hafði refðieitt gullbúit í hendi sér - -; er kon-ungr hafði þessa hluti talat, reiddihann refðit ok rak við eyra Þór, sváat hann fauk ór kerrunni Flat. I, 3201.32134; þeir sá mann ganga hjá sér, okhafði refði í hendi, hött síðan á höfði-, hann setti niðr refðit í völlinn okgengr frá ok mælti: sé við, Mœrakarl!at þér verði eigi mein at refði mínuFlat. II, 24812-14 jvf 10 (OH. 1581. 3 fg jvf 11);stóð upp maðr í flokki þeirra Elfar-grímanna -, ok hafði refði um öxl Fm.VII, 1911 (Mork. 13738); Andreas prestrgaf Rettibur konungi refði silfrbúit okgylt Fm. VII, 1947; birtist blezaðrJacobus Stephano biskupi - -, refði2 hefir hann í hendi Post. 70028 jvf 34;þat var búningr hans hversdagliga, athann hafði svartan kyrtil ok refði (=bryntröll rekit Vallalj. 287) í hendiLaxd. 87 (24025); kom konungr at oksló hann með gullbúnu refði í höfuðitFm. III, 19616; Sighvatr hafði öxi íhendi ok lýstr til Þorsteins, en hrossitvar í milli þeirra, er hann Þorsteinnhélt á, ok lagðist hann niðr hjá hross-inu öðrum megin, ok kom öxarskaptit áherðatoppinn, ok brotnaði þat í sundr,en refðismunnrinn kom á herðarblaðÞorsteini Sturl. I, 14631.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᚠᚦᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary