Refr

Old Norwegian Dictionary - refr

Meaning of Old Norwegian word "refr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

refr: refr, m. (G. -s, N. Pl. -ar) Ræv, lat. vulpes.Stj. 41236. 4132; slíkt er ok mælt umulf ok ref, ef þeir ero farðir út hingatGráG. 37313 (jvf GrG. II, 18912); sá ek,at refr nökkurr skauzt ór urðum Anal.18015 (Pr. 548 fgg); lærðir menn hræðaoss við helvíti, sem kona hræðir barnsítt; þegi þú, barn! segir hón, ek lætrefinn at þér, ef þú þegir eigi Hom.21217; kom Egill at (nl. Helga) ok fékktekit í kápuna: Helgi lét lausa kápunaok hljóp í kirkjunna; þá mælti Egill:þar sá refr rakka, en rakki hafði allsekki Sturl. II, 996; var þat allt jafn-snimma, at landsfolkit sté á bryggju-sporðinn ok hinir kipptu at sér; oksá þá refr rakka, en rakki hafði allsekki Þel. J. 416; putt! putt! skömmhunda! skitu refar í brunn karls Fm.VII, 217; þú ert mestr í málinu semrefarnir í hölunum Háv. 922; jvf Fm.VIII, 35010; refsins slœgð liggr í hal-anum Thom. 35635 jvf 31; slœgr sem refrFlat. II, 33019; Bp. I, 75035.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᚠᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

G.: Genitiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

Pl.: Pluralis.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.