Refsa

Old Norwegian Dictionary - refsa

Meaning of Old Norwegian word "refsa" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

refsa
refsa, v. (st og að) straffe, revse; þeir erovíst refsingar verðir, er flærðsamlig bréfero til send, ef þeir vilja eigi refsalygiliga flærð -; þeir höfðingjar, ereigi gá at refsa flærðsamliga beiðsla-menn, þá - Anecd. 2021. 24 (2522. 263);refsa e-m e-t dvs. straffe en for noget: konungr bannaði mönnum hernað innanlands ok rán öll, útan hann sjalfr létirefsa mönnum rangyndi sín Flat. I,36313; lof sé várum dróttni, er hannpínir sína vini ok refsar þeim ókynniHeilag. I, 4451; skal ek refsa honum,sem vert er, þenna glœp Flov. 12523;refsa e-m dvs. straffe en (= refsa e-nAnecd. 20, jvf refsa e-m e-t): guði hefirekki jafnleitt verit sem ofmetnaðar-menn, hefir hann ok þeim harðastrefsat Fm. VIII, 2409; ofsíðla hefi ekrefst þeim Klm. 2935; jvf 31626.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᚠᛋᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

lat.
latinsk.
m.
Masculin.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back