Reiðfari

reiðfari

reiðfari eller reiðfara, adj. kun i Forbin- delsen verða vel reiðfara dvs. faa gjorten lykkelig Reise over Havet (um hafit,hvilke Ord i Almindelighed udelades);þeir urðu vel reiðfara um hafit, komavið Noreg Flat. II, 14226; siglir Þor-gerðr á haf, ok verðr skip þat vel reið-fara ok kemr við Noreg Laxd. 7 (1113 fg)jvf 38 (10430); þeir urðu reiðfari okkómu til Noregs um haustit Eb. 13(1423); urðu þeir v. r. ok tóku Þránd-heim Fm. VI, 20122; fóru þeir aptr tilNoregs ok urðu v. r. Fm. VI, 29812;er ekki sagt frá ferð þeirra fyrr, enþeir kvámu í Danmörk ok urðu v. r.Bp. I, 1601; fór hann út hingat (nl. tilÍslands) ok varð v. r. Bp. I, 41130; fórv. til Íslands - ok varð v. r. ok komheim í Bjarnarhöfn til bús síns Eb. 25(4011); lætr hón í haf ok verðr v. r. okkemr skipi sínu fyrir sunnan land áVikrarskeið, þar brjóta þau skipit íspán, menn allir héldust ok svá féLaxd. 5 (523).

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᛁᚦᚠᛆᚱᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary