Reiði

reiði

reiði, f. Vrede (jvf reiðr dvs. vred); reið-innar píning = lat. passio iræ Heilag. II,57217. 34; hitna til reiði = lat. exardescerein iracundia Heilag. II, 54417 fg 33; reiðiheitir þat, er maðr er í íllum hug(Folkespr. "er vond" Aasen 944a); reiðinlítr eigi hit sanna Fbr. 8519; reiðihleypr á e-n dvs. en bliver vred: Haraldrkonungr reiddist, en þó minntist hannþess, er háttr hans var í hvert sinn,er fljót reiði (= er skjót œði eða reiðiHkr. 795) hljóp á hann, at hann stiltisik í fyrstu ok lét svá renna sér reiðiFlat. I, 4624; reiði rennr á e-n d. s.:þegar er Saul heyrði þessa hluti, þárann á hann þegar reiði ok öfund viðDavid Kgs. 15416; reiði rennr af e-mdvs. Vreden forlader en, saa at hans Vrede ophører, at han ikke længere er vred, Fm. III, 7319; reiði rennr e-m d. s.: rann núkonunginum reiði við mág sínn (= gafkonungr honum upp reiði sína Jómsv.5727 fg) Fm. XI, 1315 fg; konungi rannreiði við Absalon (= lat. rex cessavitvelle persequi Absalon Hist. schol. 33828)Stj. 52224; láta renna sér reiði dvs. op-give sin Vrede, lade den ophøre, Flat.I, 4624 (se ovenfor); láta renna af sérreiðina d. s. Hkr. 766 fg; fá reiði e-sdvs. paadrage sig ens Vrede: þikkir Eglinú mikils um vert, fengit reiði konungsFlat. II, 14430 jvf 14638; hafa reiði e-sdvs. have paadraget sig ens Vrede: efnökkurr maðr hermir þessi orð eðavísur, þá skal sá í brottu ok hafa þóreiði mína Nj. 44 (688); biðja af sérreiði dvs. bede om Forladelse, Tilgivelse, OH. 1693 (Flat. II, 14529); hafa reiðiá e-m dvs. være vred paa en: gaf hannhonum upp reiði sína, er hann hafðiá honum fyrir þat, er hann fór út íbanni hans Icel. sag. II, 23727 (Fm. X, 324;Flat. III, 1645); taka af e-m reiði sínadvs. opphøre med at være vred paa en =gefa e-m upp reiði sína (Icel. sag. II, 237;se ovenfor under hafa reiði á e-m): takitaf mér reiði yðra Fm. VI, 21530 (Mork.432); gefa ró reiði dvs. ikke lade sig over-ile af sin Vrede (jvf Rom. 12, 19; Eph.4, 26; Jac. 1, 19): vil ek nú biðja þik,Flosi! at þú gefr ró reiði ok takir þatupp, er minnst vandræði standi af Nj.116 (17514); lát standa nótt fyrir bræðiok gef ró reiði þínni Klm. 9924; f.dróttning bað hana grœða Tristram,ok við bœnir hennar, þá gaf hón róreiði Trist. 4815; jvf skömm mun róreiði, ef þú reynir gerva bráða barn-œsku Am. 75. - Naar der Borg. I, 184forekommer ruæiði for reiði, ligesomandensteds ruangr for rangr, maa dette ruæiði opfattes som en Afændring af vreiði, der svarer til ags. wrað, vræd,medens selve den oprindelige Form vreiðiforekommer i Ordene: vára konunglighehemd ok - ok vára godra mannavblidhu oc vreidhe DN. II, 46914 (Aar 1381).

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᛁᚦᛁ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary