Reiðugift

reiðugift

reiðugift, f. Afgift som tilkom Presten i de Egne, hvor der ikke ydedes Tiende, = gipt 3 (Borg. 1, 1016. 1215; 2, 201),reiða 7, prestreiða; kærði þá siraÞjostolfr (prestr at Skeðakrs ok Hofskirkjum á Lóm), at sóknarbœndr hansvilja eigi lúka honum með fullnaðireiðugift, tvá mæli fullr bóndi ok einnmæli einyrki, eftir því, sem forn vanier til ok jafnan hefir lokit verit nærium sextigi ár þeim prestum öllumhvorjum eftir annan, sem þar hafasungit firir honum, ok svá sér um níuár síðan hann kom þar, útan allt móti-mælgi áðr, en þeir neitaði honum ífjorð Dn. I, 2879-15 jvf 18 fg 25 fg 29 fg 38. 44 fgjvf 3774. 11; þeir héldu saman af einnihalfo Ulfheðinn Petersson (se Dn. III,5716. V, 4056) en af annarri A. Eivindar-son - -, at um þá þrætu, er þeirhöfðu sín á millum um reiðægift afØyræ (á Vingareimi Dn. III, 89514) oksó um Tofalíð - - Dn. I, 6258; Háv-arðr m. g. n. biskup í Hamri sendiröllum mönnum í Skeðakers sókn, Bœars., Giæilo s. ok Nes sókn kveðju g. oksína: þet sé yðr kunnigt, at sira SteiniPetrsson sóknarprestr yðarr hefir kærtfirir oss, at þér vilir ei lúka honumreiðugift eftir því, sem gamall siðvanier til ok -; því biðjum vér yðr okbjóðum öllum -, at þér lúkir honumsína skyldu eftir því, sem -, ok firir-bjóðum vér þér, sira Steini! at gefanökkurum þeim guðs líkam át páskum,sem fyrnefnda reiðugift firirnemast atlúka Dn. I, 3774. 11; af forno meðanprestr sat þar (nl. ved Mo Kirke i Sand-aukadali) fékk hann í reiðugift tolflaupa smœrs ok tolf mánaðamata mjölsEJb. 2227; í reiðugift 3 punda laupsmœrs ok 5 spann mjöl af hvorjomliða ok ero tolf liðar í allri sókninni(nl. Rœðaness kirkju); ok sérdelis gefrhvarr fullvirkr bóndi ha(l)fsaald korns,en hvarr halfvirkr 3 settonga korn, okþet sama gefst á Øyjamark ok Aramark;en þó í Klunds sókn gefr hvarr full-virkr sáld korns en halfvirkr ha(l)fsáldEJb. 14935 fgg. vf. redegerd, redemelJ. Nilsens Visitatsbog s. 36310. 35. 37 og H. J. Willes Beskrivelse over Sille-gjords Prestegjeld s. 282 fg

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᛁᚦᚢᚵᛁᚠᛏ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.