Reifar

Old Norwegian Dictionary - reifar

Meaning of Old Norwegian word "reifar" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

reifar
reifar, f. pl. Svøb hvori nogen indsvøbes, som vikles om noget; vafði hón (nl.María) hann í reifum ok lagði í etuHom. 6723; batt sjalf María hann íreifum Mar. 274 (36621) jvf AR. II,417a14; sem hinn ungi Nicolaus erlagðr í vöggu vafinn reifum Heilag. II,6338; þar var - af krossi várs laus-nara ok af þeim reifum, sem hann varí vafiðr, ok af þeim dúk, er höfuðitvar með sveipat Mar. 64325 (jvf lík-blæjur með sveitadúk ok blóði KristsAR. II, 41624); kómu á móti honummenn þeir, er báru varning sínn ámörgum eykjum, en er kykvendin sáMartein í svörtum klæðum, þá fældustþau ok hlupu af götunni (= unduskhestar af götu S. 5664. 6225) ok vöfðustí reifunum (= taumum S. 5664. 6225)ok gerðist farartalmi þeim Heilag. I,58917.

Part of speech: f pl

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᛁᚠᛆᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.
Feminin.
m.
Masculin.
nl.
nemlig.
pl.
Pluralis.
S.
Side.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back