Reimr

reimr

reimr, adj. forekommer kun brugt uper- sonligt i Forbindelsen þar er reimt dvs.der er utrygt, der er man udsat for atdet skal gaa en ilde paa Grund af reim-leikr; þar var reimt mjök, ok fékkhann varla sauðamann svá, at máttiduga Grett. 753 jvf 7522. 7616 fg; þarþótti mönnum reimt mjök sakir trölla-gangs Grett. 14829 jvf 1493. 15 fg; reimtþykkir þar síðan vera hjá kumlumþeirra Harð. 39 (11511); þar þótti reimtjafnan síðan, er bygð Gró hafði verit,ok vildu menn þar eigi búa frá því uppVatsd. 3659; ogsaa i mere almindelig Be- tydning om Fare, Utryghed i det heletaget: þótti þar reimt fyrir (= úhreintí höfninni Konung. 16627; tröll fyrirdyrum Flat. II, 67217), er þeir kendu,at Sigrflugan var á lopti Fm. VIII, 374&vl 14; reimt mun þér þar þykkja Fld.II, 11512.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᛁᛘᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.