Reip

reip

reip, n. Reb, lat. funis (jvf simi); erhestrinn kenndi, hvat hrossi þetta var,þá œddist hann ok sleit sundr reipinok hljóp til merarinnar SE. I, 13613;at húðafangi skal reip meta (ved Ud-rustning af Fartøi), eyri fyrir húð hverjaGul. 3085 (jvf svarðreip); sé festar eigiústerkari en reip þau tíu, er tveggjamanna afli haldi hvert Grág. 51613; þáristu þeir Þoroddr í sundr í strengifeldi sína ok knýttu saman ok gjörðunoða af endanum ok köstuðu upp áskemmugolfit o. s. v. OH. 15216 (Flat.II, 27218); eigi skal hlass gera á helgumdagum þat, er gyrði töng (togi Borg.3, 2117) eða reipi Borg. 1, 1426; sunrþýborinn, ef honum er frelsi gefit fráhorni ok frá hnappi ok -, ok tókhvárki til reips né til reko, þá skalhann taka þriðjungi minna rétt enfaðir hans Frost. 10, 476; (konungrmæti:) ef góðr maðr skilr, at honumer gótt gefit, þá er honum nauðsyn áat ömbuna góðu ok láta gjafarann eigilengi launa bíða; Þ. svarar: herrakonungr! kenna má ek mítt mark áþví, at mikit stendr á mínu reipi viðyðr um alla hluti; þat er vel, frændi!sagði konungr, at þú skilr, at þettaer til þín talit, því at þat skaltu vita,at þá gjöf, er ek gaf þér nú næst,þikkir þú góðu eiga at launa Flat. I,40635-4071; svá er þér við rammanreip at draga, er Þrándr í Götu á íhlut, at - Fm. II, 10723; við rammanman reip at draga -, ok leyfi þérhonum at fara sem honum gegnir beztNj. 6 (107); má vera, at við rammanværi reip at draga Vatsd. 44 (754). -Jvf. svarðreip.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᛁᛕ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary