Reita

Old Norwegian Dictionary - reita

Meaning of Old Norwegian word "reita" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

reita: reita, v. (tt) ophidse, opirre en ved at sætte hans Sind i Bevægelse (sv. reta,jvf t. reizen); dregst sú mannfýla mjökúþarfi til - at reita oss Vatsd. 29(4616); vitjast honum fjándinn spyrjandi-, hví hann reitti hann svá jafnanskrifandi hann svá ljótligan Mar. 117327;ek vilda eigi reita þik Heilag. II, 65233;eigi mun ek - eta þessi epli, at ekreiti eigi bróður mínn (= lat. ne fra-trem meum scandalizem) Heilag. II,4289. 31; látit af - at reita forlöginAlex. 554; til hvers skal ek reita hugþínn í þessum málum? ek skylda þikhugga Heilag. I, 60512 = til hversgrœti ek þik - í þessu riti, þar erek vilda, at þú værir huggaðr Heilag.I, 64015; uggi ek, at guð reiðist oss, efvér reitim í nökkuru hug þeirra Heilag.I, 67129; ef þú birtir þetta feðr mínum,þá er þat ekki annat, en þú reitir hughans ok fyllir af áhyggju ok hryggleikBarL. 9626; af því, at ek hugleidda þrá-lyndi þítt, faðir! þá reitti þat mik mjökok hrygði, ok vilda ek eigi reita hugþínn né hryggja BarL. 11423; fyrir hvíhefir þú reitta Philistæos í mót ossStj. 4142; af þessu reitir maðr mót sérsínn mildasta lausnara Hirðskrá 2815;þeir reittu guðs reiði í móti sér Stj.5423; ef þér heyrið eigi rödd dróttins-, nema heldr reiti þér reiði hans(Vulg. exasperaveritis sermones ejus)Stj. 4491 (1 Sam. 12, 15); ef þér óttiztdróttin - ok þjónið honum, en reitiðeigi munn hans móti yðr (Vulg. nonexasperaveritis os domini) Stj. 44834(1 Sam. 12, 14); œska reitir þat (=yppir því L. 19), elli beygir þat (nL.þetta líf L. 14) Heilag. I, 28134; þettaskilr hinn rómverski munkr af skýrleiksínum, at bróðir reitist ok hugði á heim-ferð Heilag. II, 65519; heilagr faðir telrþá sítt líf þat, er liðit var, er hannsá hann reittan (= stygðan se L. 65613)Heilag. II, 65535. - upers. reitist á e-tdvs. det kommer til noget, noget ind-træder, vinder Fremgang: mon á bar-daga reitask Ágr. 362 (Fm. X, 3932);fám oss ölteiti nökkura, mun þá enná reitast gaman manna (= mun þá enná rætast, á rœtast o. s. v. Fm. VII, 1195;Hkr. 68120) Fris. 2931; reitist á um e-td. s.: bar opt saman fundi þeirra stýri-manns ok bónda dóttur, ok reittist áum tal ok kossa ok kneikingar meðalvöru ok blíðu, ok fylgdi framkvæmdbyrgisskapar Flat. I, 41113; hón tók viðÞórði fyrst um skamma vist, skemtihann vel ok kunni gótt umstilli um ráðhennar, ok reitist á um vist hennar, oker hann þar um vetrinn ok í því meirahaldi af húsfreyju, sem hann var lengrMork. 1714 jvf Fm. VII, 1129; reitistaf um e-t dvs. det aftager med noget: erhann sagði þat, þá reitist ekki af umtalit við hann VígagL. 617; þat tal þóttiAgli gótt, ok rœttist (dvs. reittist) velaf Eg. 82 (20528).

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᛁᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

gr.: græft.

L.: Linje.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.