Rengja

Old Norwegian Dictionary - rengja

Meaning of Old Norwegian word "rengja" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

rengja
rengja, v. (gð) gjøre vrang (jvf rangr): 1) vrænge, sætte noget i en skjæv Stil-ling, som er modsat den rette, lige, ellersom afviger derfra; hafði karl þröngmikla ok hrækði mjök í skeggit, rengðitil augun (men rendi til augum Flat.I, 33016), þó at úskygn væri, ef hannsæi nökkut manna úti Flat. II, 5915. 2) forvanske; rúnar nam at rísta, rengðiþær Vingi -, áðr hann fram seldiAm. 4. 3) forkaste noget som urigtigt, ulovligt; Eyjolfr nefndi sér vátta: -ryð ek ykkr ór kviðburðinum at -allsherjarlögum; kvað E. sér nú mjöká óvart koma, ef þetta mætti rengjaNj. 143 (2367) jvf rétt lögruðning L.3 fg; rengja mann ór dómi (dvs. ryðjamann ór dómi med Paastand om, at han er rangr í dómi se Grg. I, 15810. 18):ek mun svá rengja mann ór dómi, semek hygg sannast ok réttast ok helzt atlögum Grg. I, 4621; hann hefir rengðanþriðjungsmann hans ór dómi Grg. I,4829; ef þeir (nL. bauggildismenn oknefgildismenn ok námágar) ero settirí dóm, þá skal rengja ór með váttumGuL. 26621.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᚿᚵᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

L.
Linje.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
nl.
nemlig.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back