Rétt

rétt

rétt, adv. (eg. Neutr. Sing. Akk. af Adj. réttr) 1) lige, bent, i lige Retning, =beint 1, gegnt 1, jafnt 1; Ribbungarhugðu, at byrðingar einir fœri á mótiþeim, ok stefndu rétt á þá (&vl okröru sem beinst á móti) Fm. IX, 30116;herbúðir heiðingja vóru þar rétt undirniðri í dalnum (Vulg. subter in valle)Stj. 3939 (Domm. 7, 8). 2) paa den rette Maade (mods. rangt s. 34a20); efrétt lýst er eno meira sári Grág. 31122(Grg. I, 1531); ef hann hefir rétt at kvöðfarit Grg. I, 636; jvf Grg. I, 8312; Nj.23 (3512. 10); Gul. 31418. 3) tilfulde, til Fuldkommenhed, just, netop, = beint 2,jafnt 2; sá er rétt inn sami Sturl. II,11018; sú borg stóð rétt við veginn Stj.395; N. átti einn víngarð - rétt hjáhöll konungs Stj. 60019; þóttust setjahana (nl. örkina) sœmiliga í musteriguðs síns, er þeir kölluðu Dagon, okrétt sem næst sjalfum Dagon Stj. 43528;þat rétt: hvat þikki þér þar mest áskorta? þat rétt, segir hann, at þúskelfr allr af hræzlu Mar. 62927; hérrétt: hér rétt í þessi borg er einnágætr guðs vin Stj. 4429; nú rétt: núrétt sá ek - Absalon hanga í hálimumeinnar eikr hér frammi fyrir oss Stj.53417; nú rétt gékk ek frá festarmálum,ok var ek váttrinn ok Ófeigr Ljósv.1228; rétt ok slétt: hann blés öllumlocustis rétt ok slétt svá gjörsamligaí brott -, at - Stj. 27613 (2 Mos. 10,19); rétt - sem dvs. aldeles, just som:rétt þikkir mér þér fara sem klárnum,hann sœkir þangat mest, sem hann erkvaldastr Fld. II, 25226; rétt fór sem(dvs. det gik aldeles som) hann gat Heilag.I, 70528; þann luta lands, er Danakonungr hafði haft, tók hann meðvaldi ok réð fyrir þeim luta rétt (=slíkt OH. 9031) sem annars staðar ílandi Fm. IV, 21125; rétt skal slíkthlutskipti taka sá, er til bardaga ferr,sem hinn, er eptir dvelst at bera klæðieða annat fargagn Stj. 4917; Komparativ réttara dvs. til større Fuldkommenhed: atek skylda því réttara skilja þat, erfram fór Post. 68123; at því réttaramegi hann alla hluti skipa Thom. 30437.- rétt - (modsat rang-, mis-) sættesforan Præt. Part. af allehaande Verberfor at betegne Handlingen som saadan,at derpaa intet er at udsætte, laste: efþeir dœma hann misbundinn, þá er sásekr, er hann batt -; en ef þeir dœmahann réttbundinn, þá - Gul. 25320 fg;ef synd væri í rétthöldnum hjúskap,es at lögum guðs ok manna er gjörr,þá mundi eigi dróttinn til brúðkaupskoma ok eigi þar þá jarteinir göraHomil. 18810.

Part of speech: adv

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᛏᛏ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary