Réttafar

réttafar

réttafar, n. Opreisning eller Fyldestgjørelse for Krænkelse eller Uret, som er tilføietnogen, Retten til at faa saadan Opreis- ning, = réttarfar. Grág. 1374; heimtaréttafar at e-m Grág. 1374; berst rétta-far um e-n dvs. der indtræder det Tilfælde,at der kan kræves Opreisning for Kræn- kelse, som er tilføiet en Person, Grág.13721. 24. 27; þar at eins eigu menn atheimta - réttafar um þá menn, erþeir hafa fram fœrða Grág. 13621 jvf1374; ef laungetin börn eigu réttafarum móður sína Grág. 2078; á hón (nl.móðir) þriðjung réttafars um dœtr sínarvið brœðr samfeðra Grg. I, 1719; takaréttafar um konu Grág. 1379. 20315; efhjú eru skilit 6 misseri -, þá skalhann bjóða henni til fenginnar vistar-, ok skal hann þat gera hvert vár,ella er hann af réttafari um hana (=af réttarfari hennar Grg. II, 23515) dvs.ellers har han forspildt sin Ret til réttar-far Grg. II, 5513; eiga réttafar konu (=réttafar um konu) Grág. 1711; Grg. II,557; jvf Grág. 13711; réttafar máls dvs.Fyldestgjørelse for eller i Anledning af en Sag, Grág. 1377.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᛏᛏᛆᚠᛆᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.