Réttleiðing

réttleiðing

réttleiðing, f. 1) Veiledning, Ledelse som fører en paa den rette Vei; þessi hjú(nl. Zacharias og Elisabet), er falslaustþjónuðu guði ok vóru réttlát - í öllumboðorðum guðs ok réttleiðingum Post.85222 fg. 2) Omvendelse, = leiðrétta 2,leiðrétting 2 (jvf réttleiða 2); skulo te(dvs. þeir) hafua vwenata (dvs. úvináttu)af oss ok lagligar aminningjar til ret-ledingar DN. V, 82130 (Erkebiskop Olafs Brev af 1459); jvf réttsnúning. 3) Ord- ning. DN. II, 356 (se under réttleiða 1);hann ok fyrrsagðir brœðr skyldu komatil vár í Stafangr til prófs ok rann-saks ok réttleiðingar um fyrrsagða(r)ákærslor í þann stefnudag, er vér gerð-um DN. IV, 9013. 4) Forlig (se rétt-leiða 3); bjóðum vér ykkr, at þit segirhann út af heilagrar kirkju þar til,sem hann kemr til reetlingar (dvs. rétt-leiðingar) við guð ok oss DN. IV, 7015.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚽᛏᛏᛚᚽᛁᚦᛁᚿᚵ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.