Rœgja

rœgja

rœgja, v. (gð) 1) anklage (jvf róg); sáer rœgir sik sjalfan í syndum sínum,þann mun djöfullinn eigi rœgja í annatsinn á dómsdegi Hom. 194 jvf 1 Cor.11, 31 fg; ef þér rœgit yðr glöggt núsjalfir -, þá munu þér víst eigi verðarœgðir annars heims HomiL. 10637 fg; atvizkan rœgi eða veri samvizkuna Leif.19210; nær eru þeir nú, er þik rœgjaok segja, at þú ert kristin Heilag. I,29218 (jvf róg, rógsmenn L. 21. 29);lýtin jamvel skulu koma ok hana (nL.mannsins sál L. 3) rœgja með mörgumok margföldum sökum Leif. 19215; efmaðr raugir (dvs. rœgir) mann við kon-ung eða -, svá at hann verðr land-flótta Grág. 3184; jvf Hák. 391; Fm.V, 31917. 2) ved Anklage, Beskyldningudsætte noget for Fare, saa at man paa Grund deraf kan komme til at miste det (e-u); ef hann rœgir fjörvi manns, þáskal hann sínu fjörvi fyrir rœgt hafa(dvs. da skal han vet sit róg have for-brudt sit Liv); nú rœgir hann fé manns,þá skal sá síno fé jafnmiklu rœgt hafaHák. 39. 3) rœgja menn saman dvs.ved sit róg fremkalde, foraarsage Fiend-skab mellem Mænd; ef maðr merkir fébúanda annars manns marki ok rægirhann þá svá saman Grág. 48310; vilek, at þú launir þeim því, at þeimdragi öllum til bana; en þat er tilþess, at þú rœgir þá saman Nj.108 (16619); þú hefir þat ílla gört atrœgja okkr Torfa saman Harð. 20 (653);Hrœrekr konungr var blindaðr ok varmeð Ólafi konungi þar til, er hannsveik hann ok rœgði saman hirðmennhans, svá at þeir drápust Flat. II, 11834;jvf hlýðit ekki á rœður íllra mannaok öfundarfullra, er oss rœgja Fm. VII,13214.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚯᚵᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary