Rofna

rofna

rofna, v. (að) 1) faa et Hul, en Aabning derved, at noget løsrives eller oprives; tóku húsin at drjúpa, sem líkligt var,er takit tók at rofna Gísl. 2210; a.konungr þóttist finna, at rofna tókfylking Ólafs konungs Eg. 54 (1147);tók prestr bönd af sárinu, var hún þáalheil, svá at í tveim stöðum sá (dvs.saa det ud), sem hrofnat(!) væri fyrirnagli Bp. I, 37821. 2) tabe sin retslige Kraft eller Gyldighed (jvf rof 2) a) om kaup, sala: en ef kaup rofnar, þá ásá, er keypti, heimting at henni allraþeirra aura, sem hann reiddi henniHák. 833; hvarvetna þess, er arfsölurrofna Grg. I, 24817; b) om dómr: efhvárigir hafa farit rétt at véfangi, þáá þeirra dómr at rofna, sem firr hafafarit því at véfangi, sem lög ero Grg.I, 8315 jvf 8316; skal dómi stefna tilrofs sá, er á gögnin kveðr, ok dómrat rofna, ef at ljúgvitni verðr, ef dómr-inn rofnar Grg. I, 8313; c) om sekt:rofnar sekt fjörbaugmanns, ef eigi verðrat lögum áttr eptir hann féránsdómrGrg. I, 922; d) om festing: ek hefifastnat mér aðra mey áðr (se s. 11825 fg)ok gaf ek henni trú núna, ok á þat athaldast, er fyrr var gört, en þetta atrofna Mar. 12013. Jvf. rjúfa.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚮᚠᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary