Rót

rót

rót, f. (G. rótar, N. Pl. rœtr) 1) Rod;tak rót af því grasi, er verbæna heitir,Pr. 47124; hjuggu upp tré mikit okfœrðu limarnar fram af berginu ok bárugrjót á rótina Þorskf. 503; sveigðu þeirtréit allt til þess, er limarnar vórukomnar allt at jörðu niðr, ok undu svátréit allt at rótinni Flat. II, 1288; varþess ván, at íllr ávöxtr mundi komaaf íllri rót Flat. I, 32413. 2) Ophav, Udspring, Oprindelse; vera rót e-s dvs.være Aarsagen, Oprindelsen til noget:þessa rót ok upphaf var alls Knútrhinn ríki Flat. III, 24523; harmaði hannþat, at hann sá rót alls ens ílla upprenna ok þróast milli manna, þat erágirni HeilaG. I, 481; vera rót undire-u d. s.: þat var ok mikil rót undirfjándskap þeirra Lopts ok Bjarnar, at- Sturl. I, 24528; var mest rót undirþví með þeim Sturla Barðarson Sturl.I, 2581; er þat ok mælt, at hann hafirót verit undir þessum hlutum, er tilsættabrigða hafa orðit Sturl. I, 30426;hann hafði þá virðing á, at Snorri hafðirót verit undir þessum úfriði Sturl. I,28823; koma, renna, rísa af rót e-rri,rót e-s dvs. have sit Udspring, sin Oprin-delse fra noget: man þetta vera komitaf rótum ok ráðum þeirra, er - Fm.IX, 2542; á þeim meiði, er manngi veit,hvers hann af rótum renn Hm. 139(138); vita þóttist hann, af hverjumrótum þetta hafi risit Fm. IX, 30827;svá bar til af rót vándra manna, at -Bp. II, 9317. 3) Rod i matematisk Betyd-ninG. Algor. 37020. 25 fg; jvf rótardráttr.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚮᛏ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary
• Old Swedish - K.F Söderwall's Dictionary