Rugla

rugla

rugla, v. (að) forstyrre, bringe i Uorden, fortrædige, forrykke noget (e-u); þettakalla menn sandhof: þá er sólin hefirlengstum þert sanda þessa - ok blásisíðan vindr á ok rugli þann tíma sand-inum þeir, er yfir fara Alex. 5026; auðrhans er því næst skiptr í fimm staði okruglat ór stað allri hans athöfn Kgs.754; hann var hófsamligrar nattúru,ef svá vándsligt ráðuneyti hefði eigiruglat honum Æf. 2833; men ogsaa med Akk. rugla e-t: í öðrum stað er hón(nl. höfuðáin Ganges) skiær en í öðrumruglat ok blandin Stj. 3214; ef einnformaðr ruglar vatnit ok spillir, eruhans eftirkomendr eigi ráðvandari ensvá, at þeir drekka gjarna þann leirinn,er hann leifði þeim Æf. 1614; bann-setjum vér þá ok alla, sem dirfist uppat rísa móti konunginum ok Noregsríki ok rugla með verki eðr ráði friðríkisins Stat. 24030; menn Kolbeinsrugla æ kirkjunnar rétt með einshverjumóhœfum Bp. II, 647; hann skyldi ekkiónáða ok rugla kórsbrœðr í þeimeignum ok réttindum DN. II, 5420;J. óttaðist þá eigi mistrúandi eðr ör-vilnandi af englanna fyrirheiti, heldrsvá sem af mannligri nattúru hræddrok ruglaðr (lat. non de promissioneangelorum diffidens sed more hominumperturbatus Hist. schol. 8335) Stj. 18310;ruglaðist hún þá þegar af þeim orðum,sem hón hafði til hans talat Stj. 20618.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚢᚵᛚᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary