Rúmr

Old Norwegian Dictionary - rúmr

Meaning of Old Norwegian word "rúmr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

rúmr
rúmr, adj. 1) rummelig, vid eller bred (mods.þröngr); gatan var eigi rýmri, en einnmaðr mátti ríða senn Fm. VIII, 815(Flat. II, 56234); þó at fáir fylgi þeimveg, hinum þrönga, er leiðir til lífs oksælu, eða þó at hinum fylgi margirveginum, er rúmr sýnist Barl. 7012;er konungsgarðr rúmr inngangs enþröngr brottfarar Eg. 71 (1695); 50 áraí samt hafði hann við hafzt í þeirrirúmu eyðimörk, at ekki manns málfær verðugliga talt hennar auðn okógn Heilag. II, 4342; hefir hann hendrat fjötrinum ok fœrir hann af sér, oksem hann er lauss, þykkir honum skörrýmra Fld. II, 22520 (Örv. 11122); meðþví, at fjöturrinn var rúmr, fékk hannkomit honum af sér Fm. VI, 1524;Vandráðr stýrði þar, sem honum þóttirýmst milli skipanna Fm. VI, 32112. 2) bekvem, beleilig; þó at vér settim yðrdag næst til samtals - Seljumannamessudag í sumar, er kemr, þá sæimvér þó gerna bæði sakar þess, at yðrvyrði rýmre (dvs. rýmra) um til heim-ferðar aptr sumarit o. s. v. DN. I, 2385.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚢᛘᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.
Adjectiv.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back