Rupla

rupla

rupla, v. (að) 1) løsrive, oprive, bringe i Uorden, forstyrre; Finnr gékk inn okskýfði goðin af stöllunum en reytti okruplaði af peim allt þat, er fémætt var,ok bar í belginn Flat. I, 39217. 2) ved Rov, Plyndring skille en af med noget (e-n e-u); þessir aumu biskupar -rupla kirkjurnar öllu því, sem hendrmá á festa Æf. 16121; ef maðr ruplardrukkinn mann leyndri hendi fötumsínum eða fé eða vápnum, hvárt semhann ruplar konu eða karlmann Byl.6, 215; med Personens Akkusativ alene:grunnúðligt er þín orðit þó at hafa áhann ráðit, er þik ruplar Heilag. II,1224; hverr rifsaði slíkt er hann fékk -jafnvel ruplaðo Grikkir ok ræntu skurð-goðin sjalf Alex. 9315. 18; sá er rettrhirðmanna siðr at fletta eigi val meirr,en bæði sé á líkum brœkr ok skyrta,en þó er leyft at taka ef silfr er á;en sá, er ruplar meirr lík, en nú ersagt, geldr hirðmaðr mörk -; en efknapi eða sveinn ruppar (&vl ruplaref eða flettir) meirr en nú er mælt,gjaldi - Hirðskrá 38 (4349 fg); med Tingens Dativ alene: rupluðu þeir okræntu hvívetna allt umhverfis borginaStj. 47713. Jvf. rugla.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᚢᛕᛚᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary