Rykkja

Old Norwegian Dictionary - rykkja

Meaning of Old Norwegian word "rykkja" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

rykkja: rykkja, v. (kt) 1) rive, rykke noget (e-u) saa- ledes bort fra sit Sted, at Bevægelsenindtræder pludselig og foregaar med stærkFart; sem bœnin er úti, er hann kom-inn at sænginni með brugðnu sverði,þrífr í hárit á hinum unga manni okætlar at rykkja höfðinu fram á stokk-inn; við þenna rykk vaknar húsfrú Fm.XI, 43810; Ormr hafði vafit skegginu umhönd sér ok rykkir til svá fast, at hannrífr af Brúsa allan skeggstaðinn Flat.I, 53028; þeir tolf ryktu honum (nl.karfanum) þegar fram (nl. af Nøstet) áfjörugrjótit Grett. 4119; hann dró örinafyrir odd ok rykkir í sundr boganumí tvá hluti (= rekr í sundr bogannÖrv. 1491) Fld. II, 16417 (Örv. 1482);ogsaa med Akkusativ: rykkja e-t: ryktiþá Reiðarr út kníf sínn ok stakk fyrrnefndan Einar, ok þar af fékk hannbana DN. II, 29517; vill hann meðöngu móti hans boð brjóta, sterkankníf út rykkjandi ok með honum afsér getnaðarliminn sníðandi Mar. 86929. 2) sætte sig i stærk og rask Bevægelse;er hún sér Þorstein, kastar hún niðrfötunum - ok hleypr aptr á veg; Þ.lætr ok eftir sínar vatzfötur ok hleypreftir, en er stulkan sér þat, rykkir hónhart undan, hleypr þá hvárt sem getrFlat. I, 2586.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᚱᛦᚴᚴᛁᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.