Sá

sá

sá, v. (seri, sáinn; Præt. ogsaa sáði, hvilketer en senere Form, f. Ex. Flat. II, 2502); 1) strø, sprede, = dreifa, m. Dat.; sáösku (for derved at skjule Spor) Flat.I, 4314. II, 2582 (OH. 13535); Hb. 2119;gulli seri in gaglbjarta, hringum rauð-um reifði hún húskarla Ghe. 39; síðanætla ek at sá silfrinu, ok þikkir mérundarligt, ef allir skipta vel sín í milliEg. 89 (227); létu konungar sá gulliok silfri á götuna, at menn dveldistþar at Heilag. I, 2715; þá tók Hrolfrkraki hœgri hendi gullit ofan í hornitok seri allt um götuna, en er Svíarsjá þat, hlaupa þeir ór söðlum, ok tókhverr slíkt, er fékk SE. I, 3981 fg (jvfYngl. 33, og hvad den brugte List an-gaar: Fm. VI, 26216 fgg). 2) saa, m.Dat.; sá korni Grg. I, 20619; hinn, ersá vil sæði sínu, þá ferr hann út &c.Barl. 1823; er hann hafði þessu orða-sáði sáit brjóst þeim Fm. X, 23622; sániðr d. s. (jvf fœra niðr, kasta niðr)Flat. II, 2410; Nj. 53 (826); at því fræiniðr, sem þú vilt upp skera Heilag. I,3293 jvf 28717; m. Akk.; skal ek skjóttsá þar í guðs orð Barl. 1833. 3) tilsaa,besaa; þá skal hann sá þá jörð Gul.762; flestir bœndr seru jarðir sínarFris. 10537; hann bjuggi þer um þriuar, særi hanæ (nl. jörðina) ok fjórðæsat hann grassætri DN. II, 44811; hannskal lúka Birni E. ávöxt af því, semhann sáði ok því, er hann sló eða slálét á þá jörð Mk. 1057 (DN. XII, 6211).

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.