Sæll

sæll

sæll, adj. 1) stillet i gode Livsvilkaar, saa at man ikke fattes, hvad der udkræves tilat kunne i Tilfredshed føre et behageligtLiv; sagði karl, at mikill væri munrsælu, er hann vann hvern dag meiraen hann mátti, en hón vildi til enkistaka þess, er gagn var at; ver eigireiðr, karl mínn! sagði konan, fyrirþví at þú mættir um skamma stundvinna til þess, at við værim sæl allaæfi (om han nemlig dræbte den til demkomne Mand, saa at de kunde komme i Besiddelse af hans Eiendele) Völs. 18917 fg(c. 43); sælir ok veslir (vesalir) OH. 1267jvf Fm. VII, 22019; Flat. I, 5520; sællok fátœkr Fris. 732 jvf Fm. I, 33;sæll ok vesall Pamfil. 13227. 2) vel faren, lykkelig; hann þóttist sæll, efþeir skyldi dœma mál hans Ölk. 1711;þrællinn mælti þat jafnan, at hannþóttist sæll, ef Otkell ætti hann Nj.47 (736); hann gerði hana svá sæla,sem þá er hón væri sælust Svarfd. 27(1871); allmjótt er mundangshófit, enþví mjóra sem er, þá ero þeir þvísælli, er svá fá hœft þeirra 4 systra hófi,sem í öllum réttum dómum eigu atvera, svá at guði líki ok mönnum hœfiLandsl. 4, 1719 fgg; þat sagði biskuphinn fyrra frjádag, at sá konungr eralls á vald (nl. kristr) ok þoldi hannskapraunina, ok er sá sæll er heldrmá eptir því líkja en eptir hinum erþá dœmdu manninn til dauða eða þeimer olli manndrápinu OH. 1188 (Flat.II, 23210); er ek þess sæll, er okkatfélag sleit Flóam. 20 (17025). I Tiltale som Hilsen, ligesom heill og oftere i For-bindelse med dette Ord: kom heill oksæll, frændi! Nj. 117 (17525); eigi veitek, bóndi sæll! hvar hann er Sturl. II,12221; sæll mágrinn, láttu niðr detta,engu er nýtt Flóam. 33 (15918); haugskal gera hveim er liðinn er, hendrþvá ok höfuð, kemba ok þerra, áðr íkistu fari, ok biðja sælan sofa (dvs. og sige til ham: sof sæll!) Sigrdrif. 34 jvfbiðja heilan sofa mág sínn Borg. 2, 15;idet nemlig Ordene sof sæll, sof heill maavære en Hilsen, hvormed gjenlevende tog Afsked med den døde, jvf kom heill oksæll, far heill, sit heill. 3) elendig,stakkels, = sálugr; (jvf Folkespr. saal,sælug, sæling); þat er satt, at ek hefieigi kyst kerlinguna sælu inni Bp. I,46933; hann var huggan harmþrunginna,snauðra ok sælla Bp. II, 16128. 4) =blezaðr, lat. beatus; hvor der er Taleom Helgene: skulum vér allir kalla tilguðs miskunnar ok sællar Marie okhins helga Ólafs konungs Fm. VIII, 552;lofaði hann guð ok hinn sæla Þorlákbiskup Bp. I, 38022; hinn sæli Jón bi-skup Bp. I, 46910. 13 jvf hinn heilagiJón biskup Bp. I, 4692. 4; sælrar áminn-ingar (dvs. beatæ memoriæ) DN. IV,11920. Jvf. ársæll, farsæll, fésæll, frið-sæll, sigrsæll, vinsæll, úþokkasæll.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛅᛚᛚ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary