Sauma

sauma

sauma, v. (að) sy (jvf saumr); sunnanundir eldhúsum stóð dyngja þeirraAuðar ok Ásgerðar, ok sátu þær þarok saumuðu Gísl. 152; med Objekts- akkusativ: ek sat í mínni lítilli stofuok saumaða ek þína silkiskyrtu Didr.24725; eigi leggi þér jafnmikla stundá at sauma mér klæði Flat. II, 43813;gullsaumaðr, nýsaumaðr Flat. II, 4399-11.Med Præp. á: sauma e-t á e-t dvs. synoget paa en Ting, saa at det er fæstetderpaa: því veik ek hingat, at dálkrinner ór feldi mínum, ok vil ek, at þúsaumar á nisting (som i Mangel af dálkr kan holde den sammen) Vígagl. 825.- at: sauma e-t at e-u dvs. sy nogetsaaledes sammen om en Person eller Ting,at denne mere eller mindre fast omsluttesderaf: ef klæði rifnar af manni, þá erheilagt er, ok skal sauma at honumGráG. 3215; reið kona í móti þeim okhafði flókaolpu blá, ok saumaðr flókinn(dvs. flókahettan? jvf Eb. 45) at höfðihenni Sturl. I, 2621; þótti mér (kyrtill-inn) svá þröngr vera, sem saumaðrværi at honum Nj. 135 (21422); tekrI. sér nál ok þráð ok saumar belginnsvá fast at hans baki ok fótum, at -Didr. 14934; sauma at höndum e-s dvs.sy sammen begge Sider om Splitten afen Haandlinning, naar Haanden er stukkenud igjennem Ærmet, hvilket var detsædvanlige i gamle Dage, naar manhavde iført sig Skjorten efter at værekommen op af Badet eller Sengen, hvoriman laa nøgen (se herom mine Medde- lelser i Kristiania VidenskabsselskabsForhandlinger 1880 Nr. 16 s. 1 fgg):er hann kom ór baði, fór hann í klæðisín ok lét sauma at höndum sér Sturl.I, 3975; hón saumaði at höndum þeimmeð holdi ok skinni, þeir þoldu íllao. s. v. Völs. 9427-30; jvf sauma athöndum e-m, veita handasaum e-m águðs hátíðum Bp. I, 45311. II, 1027 og det derom bemærkede i K. Vid. Forh.1880 Nr. 16 s. 511 fgg. - fyrir: saumafyrir e-t dvs. sy noget over en Ting saaat den dækkes deraf: ef hrútar eða hafrarkoma í sauði manns ok þykkir honummein at, þá er honum rétt at -;honum er rétt at láta sauma fyrir(nl. getnaðarliminn hrútsins, hafrsins);hvártki á maðr at gelda hrút né hafrfyrir vetr GráG. 48414. - í: sauma e-tí e-t dvs. indsy en Ting i noget saa atden omgives deraf: hann hafði verit íflókahettu ok saumat í horn um halsinnok kom þar í (nl. í hornit) höggit Eb.45 (8620); í heklunni fannst mikit silfr,þat var þar saumat í Fm. VII, 10615jvf &vl - meðr: sauma e-t meðr e-tdvs. brodere en Ting med noget: koddisaumaðr meðr silki DN. II, 16515,jvf silkisaumaðr Fm. VI, 44026. -saman: sauma saman dvs. sy to Tingsammen saa, at de ere fæstede til hin-anden: hann hafði kastat yfir sik sölu-váð ok vóru saman saumaðir jaðrarnirSturl. II, 9523. - um: sauma e-t ume-t dvs. sy noget saaledes om en Ting atdenne omgives deraf: hann þó líkiSturla ok saumaði um Sturl. I, 3786;líkit var sveipat líndúkum en saumateigi um ok síðan lagt í kistu Eb. 51(9622); G. prestr söng yfir líkunum, enaðrir menn saumuðu um þau Bp. I,44419.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛆᚢᛘᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary