Saurr

saurr

saurr, m. 1) hvad som er eller gjør urent, Dynd, Lort, Snaus, Skarn (russ. copr);skolom vér sópa hér vandliga undanöllum sauri, er vér brennum líkamiþeirra, ok kasta beinum þeirra á ánaút Heilag. II, 22038; lagðist hann í elda-skála ok beit hrís ok börk af trjám -;ekki fœrði hann saur af sér Fld. III,3012; hygg ek -, at þar hreinsaðistsvá í þeim stað misgerningar manna,sem saurar eða óhreinsan nemst afklæðum manna í nitro (= lat. in illislocis peccata hominum tamquam nitrosordes abluenda essent et abolenda)Heilag. II, 4586. 26; eitt sinn skauzthringrinn í brott; hann fór at leita íforstofuna, en er hann kom aptr, varhann því líkastr, sem hann hefði ísaurnum laugazt Fld. II, 33212; guðgerði manninn af jarðar sauri (= afleiri eða saurgu jarðar dupti Kgs. 11228)Barl. 11234; var á rota mikil svá, atstökk saurr af jörðu Bp. I, 33418; efmaðr hrindr manni - - í vatn eða íhland eða í mat eða í saur Grág. 38111;ef fé þat treðst í kvínni í saur Grág.49613; at engi saurr stökkvi af yðrumhestum ok á konunginn, þó at þér ríðitmjök hart Kgs. 8222; vesl hafði einnyfir sér ok slœður af góðu klæði -;hann brá sverði ok sneið af neðan þat,er saurugt hafði vorðit í reiðinni okkastaði á brott - ok mælti svá, atþau heyrðu, at hann kvaðst eigi viljareiða eptir sér saur Vatsd. 31 (5131);af saurr i Betydningen af Jord, somindeholder meget Vand, megen Fugtighed,er dannet det hyppigen forekommende (men nu gjerne til "Sørby" forvanskede)Stedsnavn Saurbœr, jvf þar lét hannbœ gera kallaði Saurbœ, því atþar var mýrlent mjök Landn. 2, 21. 2) Excrementer, især de faste; þar görireigi fœzla saur í kviði manns Homil.14412 jvf 15; kviðrinn safnar í sik allahluti þá, er í líkaminn koma, snúandiþeim með sínum heitleik í saur okfúlindi Mar. 85822; hann - rétti fingrsínn í munn þeim, en óhreinn andimátti eigi þar út fara, sem fingr hansvóru fyrir, heldr fór hann með saur íbrott Heilag. I, 66911; allt var etitfyrir sultar sakir í borginni þat, ertönn mátti á festa, jafnvel eykir okasnar ok um síðir fugla saurr ok dúfnadrit keypt við verði Stj. 62024; vóruþeir kastaðir í hinn saurgasta pytt,ok feldu þá portkonur á þá hland okannan saur líkama sínna Klm. 3207;allt folk verði svá œrt ok úvita afhræzlu, at hverr sem einn eti sínnsaur ok drekki sínn þarfagang (= lat.ut comedant stercora sua et bibanturinam suam) Stj. 6425 (2 Kong. 18, 27). 3) den mandlige Sæd; aldregi má, kveðrbókin, karlmaðr konu saurga (lat. pol-luere); þat es svá at skilja, at konaverðr því at eins af karlmans saurisaurug, ef hennar vili es til; en efvilinn es til, þá es þó þess synd, eshana elskar, þótt hann vinni eigi sjálfrhana, sem Páll mælti Homil. 11528.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛆᚢᚱᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary