Segl

Old Norwegian Dictionary - segl

Meaning of Old Norwegian word "segl" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

segl: segl, n. Seil, lat. velum. Fm. VI, 3574 fgg;Nj. 89 (1354); stafat segl með vendise under stafaðr; er þeim gaf byr, tókoþeir til segls Heilag. II, 4434; dragaupp segl dvs. heise Seil ved Hjælp af dragreip Fsk. 10225; OT. 5328; Flat.II, 25810 (Fm. IV, 30323); draga seglsítt d. s. OH. 1362. 1375; Eg. 22 (4130);Fm. IX, 2113; þá lét hann reisa viðunaok draga seglit OH. 17035; vinda uppsegl Flat. II, 25917; Snorre Sturlasons Historieskrivning 23424 fg; vinda segld. s. Fld. II, 51122 fg (Örv. 2516); Flat.II, 25919; slá við öllu segli Fld. II,52313 (Örv. 5723); flaug hann (nl. engillguðs) með mik, sem skip géngi undirsegli Bær. 11054; róa undir segli (dvs.samtidigen med at man har segl uppdregit) Fm. VIII, 1315; aka segli dvs.brase (jvf aktaumar) Fm. VII, 944. VIII,13110; Byl. 9, 18; lægja segl dvs. sætte paa Seilet, minke Seil saa at Raaen er mindre nær Mastetoppen Flat. I, 4792;Fld. II, 18916 (Örv. 566); Ingv. 7 (AR. II,152b15); fella seglit dvs. lade Seilet falde, Grett. 136; Fld. II, 5234 (Örv. 5714);leggja ofan segl d. s.: þá lét hann ofanleggja seglit ok svá viðu OH. 17027;leggja segl d. s.: lögðu þeir segl okköstuðu akkeri OH. 1367; varð þeimseint at leggja seglit Fm. VIII, 13116;hlaða segli d. s.: þá er s. jarl hafðihlaðit seglum á skipum sínum ok reruinn undir holminn Flat. I, 47827 jvf 30jvf OT. 535 ogsaa 5217. 31; Fsk. 10211.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚽᚵᛚ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

gld.: gammeldensk.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.