Seinn

Old Norwegian Dictionary - seinn

Meaning of Old Norwegian word "seinn" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

seinn: seinn, adj. (som det synes dannet af det i Folkesproget bevarede Verbum sína lige-som seigr af síga) langsom, sen; núvartu heldr skjótr en ek heldr til seinnVatsd. 3 (712); Þ. varð heldr seinn fráheimboðinu, hann dvaldist í G. umhríð Þorskf. 682; heldr seinir heim tilhússins Flat. I, 3423; seinn til sesssíns Þ.Jón. 1013 fg; seinn til at munaorð sín GunL. 12 (26517); er þú seinnmjök í slíkum sögnum Vatsd. 43 (6926);er eigi þat, at þú munir eigi vera seinniá fœti en hestrinn? Fm. VII, 16923; þatvar seinst skipa Hákonar Fm. VII, 2894;samstöfur seinar (mods. skjótar) SE. I,6083; er allt seinna en segi dvs. det eraldrig saa snart gjort som det er sagt Fld. III, 3232 jvf 36322; seint er attelja Fm. VII, 29524; seint er um langanveg at spyrja tíðinda SE. I, 1524; runnuþeir allir þangat til, ok varð Þ. sein-astr Flat. I, 7435 jvf SturL. I, 3652; verðaseinni (end en anden) Nj. 17 (2814);SturL. I, 2538. 36637; um seinna (mods.fyrsta L. 16) deilu þeirra Dn. V, 23018;seinsta kosti dvs. i det seneste (jvf atsíðasta kosti) Dn. III, 3946. - seint,adv.: maðr ríðr ok eigi seint Heið. 21(33512); syngja seint Bp. I, 7410; jvfMar. 10818. 24; nú skulum vér - gangaþröngt ok fara seint Nj. 129 (197);kemst þó, at seinna fari Nj. 44 (683);lítlu seinna (&vl síðar) dvs. kort Tid der-efter, Mar. 68126; eigi seinna en - dvs.saa snart som - HeilaG. II, 13218; fórstþeim seint um daginn EG. 74 (1779);þeir fóru síðan ok sóttist þeim seint,því at féit var styggt Vatsd. 44 (7111)jvf Nj. 5 (823); taka e-u seint dvs. viseliden Villighed til noget, Bp. I, 63111;Fris. 9833; Flóam. 30 (15520); láta seintvið, d. s., = láta seinliga við Þ.Jón.1722; kómu þeir fyrir konunginn - okkvöddu hann, en hann leit seint tilþeirra SE. I, 1523; seint ok seint dvs.lidt efter lidt, Stj. 1129; hafa margirmenn þess seint bœtr beðit Fm. IX,42717; et seinsta = seinsta kosti, etsíðarsta (GráG. 41218) GráG. 41222; atseinustu (dvs. tilsidst) féll hann sjúkrÆf. 4112.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚽᛁᚿᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.: Adjectiv.

adv.: Adverbium.

f.: Feminin.

G.: Genitiv.

L.: Linje.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

nl.: nemlig.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.