Serða

Old Norwegian Dictionary - serða

Meaning of Old Norwegian word "serða" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

serða: serða, v. (serð, sarð, sorðinn) søge sin maskuline Kjønsdrift tilfredsstillet vedlegemlig Omgjængelse med et andet le-vende Væsen (t. reitan, lat. inire, fr.monter); ek skal þér Mörðr vera (dvs.jeg skal lade som om jeg var Mörðr)ok stefna þér ór konunni ok finna þattil foráttu, at þú hafir ekki sorðit hanaNj. 8 (1528) jvf 722 fg); især om Sodo- miteri (jvf gsv. jak så, at maþær sarþþik Vestg. L. Retlösæ 5 § 2; Schlyter626b13); ek ætla, at þú þreyir at karl-manni nökkurum ok viltu serða hannFld. II, 3372; halli svarar: - -;várom vér í nótt við Agðanes; maðrinnmælti: sarð hann yðr þá eigi Agði?Fm. VI, 36023; konungr - spurði, hvártHalli lítist vel á öxina; honum kveðstvel á lítast -; viltu láta serðast til öx-arinnar? segir konungr Flat. III, 42724;ef maðr kallar mann ragan eða stroð-inn eða sorðinn Grág. 39210; jvf sann-sorðinn. Om Sodomiteri er der vistnokogsaa Tale i Ordene serra (dvs. serða)nockonn eða woldtacka konuur NL.IV, 36324. Med Hensyn til dette Ver-bums forekomst i det tydske Sprog seSchmeller III, 283; Zeitschr. für d.Alterthum V, 399 v. 566; A. Kellers Fastnachtspiele s. 61624 fg; ags. serðan;jvf fr. la monte est appellée la sertei Eugène Rolland faune populaire dela France IV, 212 nr. 16 efter F. Lieb-rechts Meddelelse i Bartsch Germania1883 (28de Aargang) s. 11312.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚽᚱᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

fr.: fransk.

L.: Linje.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.