Set

set

set, n. det i Huset (eldaskáli) paa hver sin Side af golfit og høiere end detteliggende Rum, som adskiltes derfra vedde mellem begge liggende setstokkar oghvori man opholdt sig om Dagen, havdesit Leie om Natten; innarr gengr hanneptir höllinni, breið vóru set báðummegin, en í þeim lágu ormar svá þjokkt,at hverr snaldr var við annan; gullvar þrútnat upp í millum þeirra (nL.ormanna) ok runnit víða fyrir stokkanaKonr. 7448; ef hundr er bundinn í seti,þá skal hann eigi taka á stokk framat bíta, er menn ganga á golfi Grág.37117 (Grg. II, 18712); bjuggust þeir tilrekkna ok lögðust niðr í seti þar viðeldinn OH. 15338 jvf 3 (Flat. II, 2736);Þorvaldr - lá í lokhvílu -; þeir Ingi-mundr hjuggu upp í setit þá, er þeirkómu í skálann. - Þorvaldr hljóp upp- ok hljóp fram á golfit ok innar eptirskálanum til stofu SturL. I, 25818; núvóru þeir n. ok K. komnir upp í setitat húðfatinu Dn. II, 12832; þeir stóðuþar Þorgils ok Einarr um hríð á golfinu(jvf L. 25) -; Þorgils mælti: höggiter til okkar ofan ór setinu SturL. II,15035; um kveldit, er menn fóru írekkjur, þá bygðu sítt set hvárir SturL.I, 16420; Þ. settist niðr í öndvegi síttok mataðist eigi um kveldit -, en ummorguninn sat Þ. þar enn ok vardauðr -. Gékk A. nú inn í elda-skálann ok svá inn eptir setinu á bakÞórolfi -, eptir þat lét hann brjótavegginn á bak honum þar út Eb. 33(6020); er mest drjúpa húsin, þá snúaþeir rekkjum sínum V. ok A., ok horfaþá um endilangt setit GísL. 1067 jvf2217; þeim Jóni var skipat í eina hvílubáðum innar af seti (setum Bp. I, 5234),en þar gegnt í annarri stafnhvílu láHafr ráðamaðr SturL. I, 2546; hannhvíldi í lokrekkju innar af seti GunL.11 (2622); þá sá hann (nL. í svefni) tilhœgri handar sér í hinu iðra setinu,at þar var skipat biskupi ok kenni-mönnum hans Flat. II, 2978; þegarhann (nL. Egill) hafði af baki stigit,gékk hann inn ok í skot, er var umeldahúsit, en dyrr váru fram ór skotinuat setum innanverðum; Egill gékk framí setit ok tók í herðar Skallagrími okkneikti hann aptr á bak ok lagði hannniðr í setit ok veitti honum nábjargirEg. 61 (1401 fg); ek hefi búna þeimgóða sæng útan af seti DpL. 2821; ermenn géngu at sofa, þá skipaði Þiðr-andi gestum sæng sína, en hann sló sérniðr í seti ýzt við þili Flat. I, 42011;stóðu ullkambar í setinu Grett. 246;Guðmundr stendr upp þegar (nL. omNatten af sit Leie) ok tekr brynjurnökkurar tíu, er héngu fyrir rúmiþeirra, ok kastar eptir setjunum okbað menn uppstanda SturL. II, 8723.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚽᛏ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary