Setna

Old Norwegian Dictionary - setna

Meaning of Old Norwegian word "setna" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

setna
setna, v. (að) = sjatna (jvf setja 10) 1) synke sammen; hefi ek þat (at leggjagarð) mjök gert ok hefir enn eigi fallit,heldr setna þeir í jörð niðr Finb. 39(7723); stendr hans kviðr svá harðr okdigr sem blásinn belgr ok setnaði meðöngu móti Post. 69320. 2) fordøies (jvf setjast Barl. 1412, sjatna Kgs. 383);hafði sveinninn svá þungan krankdómí kviðinum, at honum mátti engi fœðasetna eða nökkura dygð gera Heilag.II, 15120; er hann hafði drukkit okdrykkrinn vel setnaði El. 767. 3) lægge sig, standse, ophøre; setnaði þá kurrinnok slitu við þat þingit Flat. I, 5619;er þat setnaði ok hljóð gafst Flat. I,31912.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚽᛏᚿᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

lat.
latinsk.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back