Setumaðr

setumaðr

setumaðr, m. Mand som har stadigt Op- hold paa et Sted, hos en; Einarr -hafði ok mart setumanna um vetrinnSturl. I, 6130; setumönnum er skylt atfasta um engiverk ok eigi verkmönnumþeim, er í engiverki eru, ok eigi þeimmanni, er smala rekr heim, ok eigiþeim, er önnungsverk viðr (dvs. vinnr)fyrir búi manns; þat eru önnungsverk,ef maðr viðr hvern dag þat, er búandivil Grg. I, 3522 fg; skemma var í Bratta-hlíd úti, eigi áföst húsum, er Þorkellvar vanr at sofa í ok setumenn hans;- Loðinn svaf inni í skála hjá verk-mönnum Þorkels Flat. II, 20621.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚽᛏᚢᛘᛆᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.