Síða

síða

síða, f. 1) den Del af det menneskelige eller dyriske Legeme som dannes af Ribbenene (síðubeinin, rifin; jvf sidebein, siderifAasen 647b, sv. siben Rietz 562b8); lat. costa, fr. côte Diez 1425 (ligesom Björnjárnsíða efter G. Storms Meddelelse i (norsk) Historisk Tidsskr. 2den Række I,41931 jvf 42126 hos Vilhelm af Jumieges kaldes "Bier ferreæ costæ"); tók guðrif eitt ór síðu Adams Am. fol. 1b;ór hans síðu sofanda tók guð eitt rifok fyldi rúm rifsins með holdi, síðansamdi guð konu fagra ór rifinu Pr. 663;géngu í sundr þrjú rifin í síðu mérBær. 8921; þeir lögðu spjóti á síðu (=lat. latus Joh. 19, 34) Krists HeilaG.I, 30934 jvf II, 19; lagði hón þá höndsína á brjóst honum ok kendi, at hannvar heitr, ok at hjarta hans barði undirsíðunni Str. 631; fló kesja konungs undirhönd Þóri svá, at út stóð um aðrasíðuna Fris. 14629 jvf Flat. I, 39412;þá var hann lostinn með öru í síðunavinstri OH. 2222 jvf 22310; stingi kemrundir höndina, ok - ferr verkrinn umsíðuna Band* 1711; þá brá hann sverðisínu ok hjó á öxl konungi ok skífðifrá síðuna þar til, er mjöðmin tók viðFlov. 16654; hjó Oddr til Ásbjarnar -á öxlina ok klauf niðr í síðuna svá, atsá inn í holit Sturl. I, 6017; var hannþá dreginn út með endilangri síðumér ok hefða ek bana (ef) hefði kjölr-inn tekit mik sem súðin tók; en þógéngu í sundr þrjú rifin í síðu mérBær. 8928. 31; bregðr þeim við mjök, okféllu niðr nær sem halfdauðir ok vissuekki til sín, löfðu hendr við síðurnar(jvf handfallen Aasen 262a) HeilaG. II,4093; Mikael slökkvir þann eitrofn, ermargs manns síðu bakaði HeilaG. I,71223; fundu þeir þar þrjá menn, okhöfðu drepit naut, vóru þeir þar atok hjuggu síðu frá hrygginum Sturl.I, 36423; þrjár síður af nauti allfeitarFm. X, 30319; finnanda spik skal skeraniðr frá horni ok aptr í síðu allt tilbeina inn Frost. 14, 1012; Oddr - höggrtil Höskulds, stefnir á fótinn; Höskuldrbrá undan fœtinum ok á hest halsinum,ok kemr á síðu hestsins Sturl. I, 24122;sá sami (nl. korkodrillus) veitir nú vin-gjarnliga sítt bak ok síður til ásetuþessum helga guðs manni HeilaG. II,4309. 2) Kyst, fr. côte, nht. küste(mlat. costa maris Du Cange I, 12451jvf gsv. hafsida Fornsv. Legend. 38816);þeir tóku Aqvitaniam við síðu úthafsins(dvs. ved Kysten af Oceanet) Post. 9251 jvfHvítár síða HeilaG. I, 29619; Heið. 27(35413); Grett. 3114; Sturl. I, 34220; naar síða forbindes med et Ord i Genitiv be-tegner dog dette almindeligvis Landet,hvortil Kysten hører: fór Hákon kon-ungr austr fyrir Skáneyjar síðu - okfór allt austr fyrir Gautland OH. 538jvf Hkr. 5663; Flat. I, 14421; hann brautskip sítt við Jótlands síðu Fm. V, 1817;Sigurðr lá í höfn þeirri, er Portyrja hétá Limgarðs síðu Fm. VII, 34119 jvfNj. 5 (911); féngu þeir beitt um nóttinafyrir Balagarðs síðu ok þaðan í hafút, en herr Finna fór æ it efra svásem konungr sigldi it ýtra OH. 193;sigldi Ólafr konungr suðr til Fríslandsok lá fyrir Kinnlima síðu OH. 1915 ; jvfmnt. zu Vreslandes syden, in Schoneszyden Mnd. Wb. IV, 204b5 fgg; Hollandessyde, Vlanderen syde Kopmann das Seebuch Nr. 31. 35 jvf Jahrb. des Ver- eins für niederdeutsche Sprachforschung 1876 s. 819. 11. 13; ut den depen und ho-venen der meklenborgsche siden Hanse- recesse 4de Bind Nr. 150; jvf under Tydsk-lands Side, den pomerske Side Monu- menta historiæ Danicæ II, 3210. 9516;under Norges Side Norske Samlinger I, 5465 i Brev fra Aaret 1590; og deendnu senere forekommede Benævnelser afAgdesiden, Vigsiden i Norge. 3) Rand,Kant, = jaðarr: eitt stykki baldakin- ok rist út at annarri síðunni bætr(dvs. betr, meirr) en yfir halft stykkitDn. III, 34415. 4) = halfa; setr hannnú geislung fyrir þá á allar síður nærriok fjarri Fld. I, 56; upp er nú risinnannarr Herodes, er íllgerðamenn sendiaf sínni síðu, er eigi skömmuðust atherja krismaða koronu erkibiskupsins ímusteri dróttins Thom. 44929. 5) Side af eller i et Triangel; ef hringr (dvs. enCirkel) er 7 alna, þá er þriskeyta 5alna ok fjórðuna(!) alnar, en síða þri-skeytu er halfrar sjaundo alnar Script.rer. Dan. II, 19234.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛁᚦᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Norse - Cleasby & Vigfusson Dictionary
• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary