Síðasta

Old Norwegian Dictionary - síðasta

Meaning of Old Norwegian word "síðasta" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

síðasta: síðarsta eller síðasta, f. det sidste, Slut- ningen af noget; at síðarstu dvs. tilsidst (mods. Begyndelsen) Stj. 936; í fyrstusegir hann - hér næst segir hann -at síðustu bíðr hann Mar. 82127; jvfMar. 6749; Grg. II, 21111; at síðustudvs. tilsidst, Mar. 82127; norðanverð liggrhón (nl. Afrika) við miðjarðar sjó oklyktast þar, en at síðarstu endast hónok lyktist meðr hafinu Gaditano Stj.936; til marks um þann dóminn, semat síðurstunni ("paa Sidsten") kemr umeldinn á jarðríki Stj. 6230; skaltu, segirhann, at síðastunni bjóðast til í haug-inn at ganga, þá er engi verðr tilannarr Flat. II, 84, jvf Fm. X, 2137.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛁᚦᛆᛋᛏᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.