Síðr

Old Norwegian Dictionary - síðr

Meaning of Old Norwegian word "síðr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

síðr: síðr, adj. sid, langt nedhængende; síðarbrynjur Ghv. 7; hón (nl. brynjan) errúm ok síð ok öll tvígör Didr. 812;hann hafði síðan hátt yfir hjalmi Eg.62 (14227); þeir hafa síða hjalma Didr.3209; hans hár var nú sítt ok flókit;fyrir þá sök var hann kallaðr lúfa Fm.X, 19227; honum sýndist, at - ok værihár hans í lokkum ok svá síðir, atsumir tœki til jarðar -; lokkar hanssýndust missíðir mjök o. s. v. Fm. X,169 nederst; brúðirnar falda sítt, sváat úgerla má sjá þeirra yfirlit Fm. XI,10613; menn hans kómu inn með konu,sú hafði sítt faldit Fm. VII, 16126;skeggit var svá sítt, at lá í knjámhonum ok breiddist um alla bringunaOH. 6632 (Flat. II, 8211).

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛁᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.: Adjectiv.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

nl.: nemlig.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.