Síðr

síðr

síðr, adv. comp. (superL. sízt) 1) mindre, i mindre Grad; þat er mér enn síðrhent (nL. end det andet) Fm. VI, 1316;H. vildi ekki, at þeir talaði löngumsamfast; þótti sem þá (nL. naar de ikke talte -) mundi síðr í ráðit Fm. IV,1682 (jvf OH. 7121; Flat. II, 8624 fg);þeim megin siglu er menn eigo síðrsakir við menn Grág. 38515; á þeirradómr at rofna, er síðr hafa at lögumdœmt (nL. end de andre Dommere) Grg.I, 8311; tekr hverr því meira verkkaupaf guði, sem hann fyrlítr síðr þann, erhann (dvs. den som) sýnist herfiligr Leif.7617; hefi ek ok lítt sét annarra mannasiðu fyrri en nú, er ek kom í yðartland, en miklu síðr kann ek þó viðher at fara Fm. VIII, 2113; ei, eigisíðr dvs. desuden, desforuden, dernæst: Ólafr var kærr konungi ok eigi síðrdýrt metinn af dróttningu Flat. I, 915;nærverandum ei síðr mörgum lendummönnum DN. III, 3025; sám ei síðrhandlag millum herra Erlends - okEilífs DN. II, 4010; setti ek hér fyrirmítt insigli, ok enn framarr - settuþeir herra - ei síðr hér fyrir sín in-sigli DN. III, 4722; þessir menn génguí vörðzlu fyrir Aslák í Lyngi - atlúka þetta kórsbrœðrum ok frjálsa hannei síðr við konungdóminn DN. III, 5612;ganga þeir til sjúkra manna - só okei síðr grafa þeir lík framfarna sóknar-manna sóknarprestanna o. s. v. DN. IV,14115; ei síðr sagði hón, at hón hafðiþá enn af nýju haldit í hendr herraAuðuni ábóta um fyrir sagða gjöf DN. II, 12116; hann bað þess guð, at hannskyldi virðast at sýna honum réttlátaönd ok eigi síðr synduga önd, hversu -Heilag. II, 5939 jvf 29; Ruben - þikkistnú vita, at sjá hefir drepit Jubien kon-ung -, ok eigi síðr mun þessi hinnsami nú geyma R. konungsdóttur hinnarfögru jungfrú EL. 12819; þeir dirfast atfyrirbjóða sínum undirmönnum at seljanökkura luti formönnum kirkjunnareða -, eigi síðr at mala þeim korno. s. v. Stat. 27325; - eigi síðr - endvs. lige saa vel - som -: hann áttieigi síðr England en Danmörk Fm.VI, 9220; erum vér ok eigi síðr en hannóðalbornir til konungsdóms OH. 3436(Flat. II, 3812); jvf Heilag. II, 5939. 29; -at síðr: at síðr - at - dvs. saa megetmindre - som -: at síðr vóru mennsjálfráðir fyrir konungi, at engi réð, áhvern guð trúa skyldi OH. 3420 (Flat.II, 3730); er þér at síðr fœrt með þessuerendi, at ek hygg, at engi muni sávera -, at refsingalaust komist brottFlat. II, 598; - eigi, ekki at síðr dvs.ikke desto mindre: nú ef þeir þrjótkastá várn fund koma í fyrsettan tíma,þá förum vér fram ekki at síðr eftirheilagrar kirkju lögum DN. X, 2514;þessir menn héldu fram ferð sínni eigiat síðr (nL. þó at H. jarl var dauðrL. 13) Flat. I, 24415; eigi síðr þótt þérsét 3 eða 4, mun ek halda mínni sýslufyrir blóti þínu Vatsd. 22 (3623); þá vareigi mínni liðsmunr, en 60 heiðingjavóru í mót einum kristum manni, eneigi héldu Væringjar at síðr til bar-daga alldjarfliga Flat. II, 3816; langtandlit hefir hann ok bleikt sem aska,ok eitt auga ok allsnart ok ei er hannat síðr allra manna drengiligastr Didr.32019; - eigi þí síðr = eigi at síðr:héldu sik ok höfðust þar víðr allarsamt - með mjök fátœkum ok þó eigiþí síðr harðla siðferðugum ok sœmi-ligum lifnaði Stj. 1587; - er-a síðr =eigi er þat síðr: þikkir þér nökkurs umvert -, er krákan skrækti? - er-a þatsíðr (= eigi er þat síðr Fm. VI, 44622)Mork. 1296; i Ordene vekr Einarr hitsama málit við konung - ok fær ekkiaf konungi ok at síðr vil hann ekki umtala (Flat. III, 32029) synes en følgendemed at begyndende relativ Sætning atmangle. 2) neppe (mods. heldr): þatætla ek síðr, at hér sé Helgi ok hansfylgðarmenn; sýnist mér svá, sem þettasé konur einar Laxd. 64 (18611).

Part of speech: adv comp

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛁᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.