Sifjaspell

sifjaspell

sifjaspell, n. Ægteskab eller kjødelig Om- gang mellem Mand og Kvinde, som ind-byrdes ere saa nær besvogrede, at Ægte-skab mellem dem er lovstridigt; ef skuld-leikar ero með þeim (er maðr liggr meðkono erlendis), ok er þá slík sókn tilum frændsemisspell eða sifjaspell, semhér væri gört, er sótt er um legorðitGrág. 1808 jvf 16; slíkt varðar frænd-semisspell eða sifjaspell þar, sem íöðrum stöðum Grág. 1792; of frænd-semisspell et meira eða sifjaspell etmeira Grág. 18021. 1814. 7. 20. 19515. 1976;þat er sifjaspell et meira, ef maðr liggrmeð þeirri konu, er brœðrungr hanshefir átt eða nánari maðr eða er orðinnsannr at legorði við hana o. s. v. Grág.19710; eptir þat týnir hverr frændsemivið annan, ok görist sifjaspjall Kgs.7635; sá er réttr hjúnskapr ok meðréttu saman kominn, er hvárki er atfrændsemi eða sifjarspjællum nærmeirrer, en talt er at lögum Eids. 2, 192 jvfsá er réttr hjúnskapr ok með réttusaman kominn, er hvárki er á syfskaprné frændsemi (nl. nærmeirr) en talt erí lögum várum Eids. 1, 2210.

Part of speech: n

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛁᚠᛁᛆᛋᛕᚽᛚᛚ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary