Sigr

Old Norwegian Dictionary - sigr

Meaning of Old Norwegian word "sigr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

sigr
sigr, m. (G. sigrs; i Sammensætning sigrar)Seier; hann hafði röskleik í orrostumok hamingju at vega sigrinn ok drepafjándmenn sína Fris. 13121; mun osssigrs verða auðit, ef oss skortir eigiþrá ok tilræði Flat. II, 28424; týnasigrinum Alex. 8318; almáttigr guð, sáer opt er vanr fagran sigr at gefasínni kristni á sínum mótistöðumönnumHeilaG. I, 3233; bera sigr af e-m dvs. over-vinde en, HeilaG. I, 63939. 44010; vegasigr á e-m d. s. HeilaG. I, 66914. 16023. 29.II, 4531; vinna sigr á e-m HeilaG. I,60435; Barl. 16331; fá sigr á e-m Flat.II, 898; eptir fall Huga flýðu Bretar;Magnús konungr réð þá sigri miklumFlat. II, 42820; men: auðna mun ráðasigri dvs. afgjøre, hvem der skal have Seier, OH. 20929.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛁᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

G.
Genitiv.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
s.
substantiv.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back