Sin

Old Norwegian Dictionary - sin

Meaning of Old Norwegian word "sin" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

sin: sin, f. (N. Pl. -ar) 1) Sene, = I. sína; tókhann í brott eina sin ór hans læri, okþegar í stað var, sem hann visnaðiStj. 18417; hans sinar ok herðar, axlirok armleggir váru þá enn stórligasterkligir Stj. 22524; þeir - skeri ísundr í hans fótleggjum allar sinarbæði framan ok aptan Didr. 8724; jvfGrg. II, 18719; verða þar í millum þeirkreptu fingr, svá at hællinn kemr íbuginn, rétt á þá sin, sem dregit hafðiBp. II, 2918; hann hjó á handlegginnvið hreifann svá, at ekki hélt nemasinar þær, er géngu af þumalfingriSturl. I, 28411; er Sturla rann í vegg-inn, géngu í sundr sinarnar aptr íkalfanum Sturl. I, 2911; Snorri kvaðstætla, at upp mundi hefja höfuðit þá,er sinar knýtti Eb. 45 (8813 jvf 15); sin-arnar dró saman Mar. 119919; seigarverða gamals manns sinar Bev. 24218;hinn gamli var seigr í sinum ok félleigi ofan Flov. 1357. 2) = reðr paaDyr; hestrinn hafði úti sinina Flat.III, 4289 (jvf sinfallinn).

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᛁᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

lat.: latinsk.

p.: Pagina, side.

Pl.: Pluralis.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.