Skamma

Old Norwegian Dictionary - skamma

Meaning of Old Norwegian word "skamma" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

skamma: skamma, v. (að) 1) paaføre en Skam, van- ære en; þá menn, er vini vára hafadrepit ok skammat Fm. II, 615 (Frs.8526); Sturla bróðir þínn var drepinnfrá oss, en allir vér hrakðir ok skamm-aðir Sturl. II, 913; nú em ek skammaðr,ef ek hefni mín eigi Flov. 16617. 2) skammast v. r. skammes ved, føle Skam paa Grund af noget; skammizt þér eigihinir veslu matar úslœkkiligs elds -,skammfyllist þér eigi at lofa dauðarlíkneskjur - Barl. 16522; med Akk.: ekskömmumst mínn glœp Mar. 84025; medGen.: ek skömmumst míns glœps Mar.84034; skúa ok bróka skammisk engimaðr Hm. 60; þar skammask eigiPaulus dráps Stephani Hom. 7525; atþví megom vér marka, hve mjök véreigom at skammask synda várra Homil.13634; eigi skammaðisk hón þess Kgs.96 &vl 7; þú skammaðisk eigi mín ájörðo, en ek mon eigi skammask þíná himni Leif. 7535 fg; skammast sín dvs.føle Undseelse, blive skamfuld over sigselv, sin egen Adfærd; hví skammastþú þín eigi at biðja syni þínum dauðafyrir þína eiginliga íllzku Post. 39327;þeir runno þegar eftir Martino okskömmuðusk sín ok grétu Heilag. I,56621; þar kendu þá allir svá sœtanilm - - nema Steinn prestr, hannkendi engan ilm; þá skammaðisk hannsín Sturl. I, 11516; med Konj. at: þvínæst tóku þau sér breitt lauf af viði okhuldu limi sína þá, sem þau skömm-uðusk mest, at berir væri Kgs. 107&vl 6; med Inf. dvs. undse sig for at gjøre noget: þá skammaðist hann atverða þeim fyrir augum Fm. VI, 30224;hversu má læknir grœða þat sár, erhinn sjúki skammisk at sýna Hom. 2012;eigi skammast þeir at bera lygvitni oksverja eiða úsœra Anecd. 312; mjök eruþeir menn framir, er eigi skammastat taka mína konu frá mér SE. II,2026; skammask e-n dvs. undse sig foren: ef hann géngi eigi í kirkjo á slíkrihátíð, þá skammaðisk hann menn, enef hann géngi inn, þá hræddisk hanndóm guðs Heilag. I, 24621; skammaskaf e-m d. s.: aum em ek, er svá marter þat, er ek má skammast af honum,en hitt fátt, er honum má þokknastHeilag. I, 47012.

Part of speech: v

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᛆᛘᛘᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

Inf.: Infinitv.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.