Skemd

skemd

skemd, f. 1) Forurettelse hvorved en be- røves noget af sin Eiendom eller sit Til- kommende (jvf skemma 4, skaddr Mar. 66310, se under skeðja 2); svá sem vérsém til þess skipaðir at vera firir þeimréttlausir menn ok makligir at þolaaf þeim allar skemdir þær, sem þeirvilja at oss gort hafa Anecd. 319 jvf 218. 2) Beskjæmmelse; tók (David) svá (vedat dræbe Goliat) af guðs folki skemdok ótta Pr. 809; þá ero ok úhœfilig af-brigði þín mér til skemdar Barl. 11520;ert þú sá Barlaam, er alla þá skemdok svívirðing gerir ok mælir guðumvárum Barl. 12925; ef ein nattúra eðavald er með guðum þeirra, sem víst ámeð guðdómi at vera, þá berr eigi guðiat hata annan guð ok drepa eða deyðameð nökkurum skemdum eða vanvirð-ingum Barl. 1407; verða fyrir skemdumok sársaukum Landsl. I, 5 &vl 29;eptir þat kendu þau líkams losta okskemdar þeirrar á liðum sínum, er hór-dómi fylgir Pr. 6713; at hann hyldi meðmiskunnar skrúði ódauðligu skemdirfeðra várra Heilag. I, 28327.

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᚽᛘᚦ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

• Old Icelandic - Geir Zoëga's Dictionary