Skerðing

skerðing

skerðing, f. 1) Dobbeltkrog til derpaa at hænge Gryde over Ilden, hvis ene Del erforsynet med Indsnit (skarð), hvori denanden hænges høiere eller lavere efter Behovet. DN. IV, 457 (32521); jvf rá-skerðing. 2) Formindskelse, Afkortningi hvad der bør være eller skulde ydes; ekvar á Eline - - ok til dóms nefndium jarðar skerðing á fyrrnefndu Elineþá, er svá heita - DN. II, 6506; sumirhafa haldit konungdóminn sumum skul-dum framarr en lög eða hirðskrá váttarí skerðing leiðangra ok öðru réttlætiþeirra manna Rb. 25 (NL. III, 7811);svá margar skerðingar leiðangrs oklandskyldar reiknaði ek mínum herrafirir fjórða ár ok tuttugta, sem ekgerði reikning firir á Varðberghi afinngjöldum allrar féhirðslunnar í Túns-bergi DN. II, 259, jvf XI, 6 (146).

Part of speech: f

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᚽᚱᚦᛁᚿᚵ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.