Skilinn

Old Norwegian Dictionary - skilinn

Meaning of Old Norwegian word "skilinn" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

skilinn
skilinn, adj. 1) klar, tydelig, forstaaelig; opt ór skörpum belg skilin orð komaHm. 135 (134); ek mun ríta þá hluti,er fyrr gerðust, til þess at þá verðiskilnari frásögnin Pr. 10814; þú (drótt-inn mínn) gaft mér vit ok skilning,minni, tungu skilna, þekkilig orð,áheyriliga kenning Heilag. I, 46919;hann talar svá hátt ok snjallt ok skilit,at - Konr. 6840; um nætrnar fluttihann fram sofandi messuembættit sváskýrt ok skilit, at - Bp. II, 167. 2) forstandig; piltrinn var bæði snarrtil skynsemdar ok skilinn til orða Æf.8739; snjallr ok skilinn í öllu fram-ferði Mar. 32613. 3) = lat. specialis;speciale documentum = skilit boðorðAnecd. 1113 (14).

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᛁᛚᛁᚿᚿ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.
Adjectiv.
f.
Feminin.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
p.
Pagina, side.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back