Skilnaðr

Old Norwegian Dictionary - skilnaðr

Meaning of Old Norwegian word "skilnaðr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

skilnaðr: skilnaðr, m. Adskillelse, Skilsmisse; semþessi skilnaðr gerðist milli ljóss okmyrkrsins, varð eigi siðr meðr guðsboði af glœp ok tilskyldan Luciferi okhans fylgjara englanna skilnaðr Stj.1115 fg; mellem Personer, som skilles ad: mun þó sá skilnaðr með okkr verða,at við munum aldri sjást síðan Nj. 130(2027); sjá (dvs. sé, jvf Wimmer § 119) þú,dróttinn! okkr keisara þann skilnað,er okkr sé sœmiligr, en þér lofligrFlov. 17050; at skilnaði dvs. ved skils- missen, Afskeden: gaf Snorri Sighvatispjót gullrekit at skilnaði Sturl. I, 31613;en at skilnaði mælti Útgarðaloki tilÞórs SE. I, 1621; at skilnaði bað erki-biskup, at konungr skyldi fyrirgefahonum Fm. VIII, 25811; skilnaðr hjónaGrg. II, 3924; Borg. 1, 17; gera skilnaðvið e-n = segja skilit við e-n (jvfskilja 6). OT. 4624.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᛁᛚᚿᛆᚦᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

m.: Masculin.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.