Skilningr

Old Norwegian Dictionary - skilningr

Meaning of Old Norwegian word "skilningr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

skilningr: skilningr, m. 1) Forstand, Forstandsevne, = skilning 8; þvíat skilningarlausskepna gætir þessarra tíma, þó meðnattúru, at eigi sé skilningr til, þvíatmannvitslausir fiskar kunnu at gætasín í djúpum höfum Kgs. 12 &vl 5;viljum vér svá víkja ok venda skriptar-innar ok sannleiksins órskurð eptirvárum skilningi Stj. 43 jvf 14. 2) Me- ning som man gjør sig om noget, =skilning 6; er þat mínn skilningr, atsú skipan á at standa Bp. I, 8271. 3) Betydning, = skilning 5; en sú þýð-ingin er þekjan, sem oss skýrir þannskilning af þeim gerðum ok verkum,er sagan hefir í sér Stj. 21; af sjalfrisögunni, en eigi af hennar skýring eðaskilningi Stj. 226; andligr skilningr Stj.252. 5012. 4) Indhold, hvad der skalsiges eller er sagt i Brev eller Ord; varsá skilningr í þeim (bréfum) Bp. I,83837 jvf 80321; þessi orð síra Guð-mundar bera þann skilning, at - Bp.II, 427; yfir þenna skilning hvárn-tveggja - eru bréf gjör Thom. 31228;biskup byrjar þá sítt erendi til herrapáfans, ok er þar í þessi skilningr: -Æf. 2563; hann talar á þenna skilning(han taler saaledes, med disse Ord): eker o. s. v. Post. 5058.

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᛁᛚᚿᛁᚿᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

m.: Masculin.

p.: Pagina, side.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.