Skipa
Old Norwegian Dictionary - skipaMeaning of Old Norwegian word "skipa" in Norwegian.
As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:
- skipa
- skipa, v. (að) 1) gjøre, istandbringe, tilveie- bringe, ordne noget a) med Akk. alla hlutiskipaði hann svá ok greindi, at - Stj.52; þá skipaði hann lög - ok setti þatí lögum, at - Fm. I, 65; skipandihjalpsamlig boðorð Stat. 27117; skipaðihann fylking sína fyrst Eg. 54 (1127);b) med Dat. þá skipaði hann lögumFlat. I, 4129; bœndr ok þingunautarskyldu fyrst ganga á þingit ok skipadómum eptir lögum Fm. VII, 13817 jvfskipaðr dómr Kgs. 12611. 36; skipuðu þeirsvá sínni ferð, at - Flat. III, 12714;skipaðu höfðingjar þá herinum til at-lögu Flat. I, 4788; skipaði konungr fyrstþeirra máli Fm. IX, 3968; lá konungrþá um hríð ok skipaði málum þeim, semnauðsyn bar til Fm. X, 3217; Skerius -kvað hann vera - vel skipaðan (dvs.skikket) til klerks Fm. X, 8810 fvf. 12; uden Objekt: vildu þat hvárirtveggju, at hanneinn skyldi skipa milli þeirra dvs. afgjøre deres Mellemværende, Fm. VII, 27019. 2) give, tildele, skaffe en noget (e-m e-t)saa at han faar det: Ásta - skipaðihonum göfugligt hásæti, sem sómdi Fm.IV, 8211; skipaði hann nú allt land sín-um sýslumönnum Fm. VIII, 2442; váruþeim skipuð ríki þau á Íslandi, semkonungr hafði þá heimildum á tekitFm. X, 4512; hann vildi halda ok hafa- öll þau ríki, sem konungr hafðihonum skipat SturL. II, 14028; höfðuþeir þá vald yfir eyjunum, en þá erþeir váru héðan í brottu, skipuðu þeirlöndin Arnfinni jarli mági sínum Flat.I, 2284; Arnórr Tumason skipaði manna-forráð sítt í Skagafirði Þórarni syniJóns Sigmundarsonar SturL. I, 25031;Þóri tott skipaði hann föðurleifð sínaFm. X, 603 (Flat. III, 18921); þeir skipaklerkum kirkjur ok taka af þeim þá,er þeir vilja, útan biskups ráð AKr.2329; ogsaa uden Angivelse af den Per-sons Navn, til hvilken noget overdrages,betroes: Egill - fékk honum umboðsítt at skipa jarðir þær, er Egill áttií Sogni ok á Hörðalandi Eg. 79 (19131);Geirmundr skipar jarðir sínar á launok ætlar út til Íslands um sumaritLaxd. 29 (7315); skipaði konungr ríkísín um öll Upplönd (= skipaði kon-ungr öll Upplönd Flat. III, 9637) Fm.IX, 4105; sögðu þeir, at hertuginn hafðiskipat allar sýslur fyrir norðan Staði (=fyrir norðan Stað sínum mönnum Flat.III, 13230) Fm. IX, 47820. 3) sætte nogen (e-m) paa et Sted, i en Stilling,anvise ham sin Plads, hvor han skalvære: umhverfis stallinn var goðunumskipat í afhúsinu Eb. 4 (622); þá varskipat konum í annat sinn Nj. 34 (5116);skipaði hann svá sínum mönnum -, ereigi frá sagt, hversu öðrum var skipatNj. 34 (5013. 21); skipa Niflungar sínuliði Didr. 32730; þeir skipa 3 mönnumí móti Þorkatli Flat. I, 1884; nú skipaþeir sínu liði í móti Jómsv. 7215; skipae-m fyrir e-t dvs. sætte en til at forestaanoget: er hann kendr af þeim, semfyrir var skipaðr smíðina Mar. 66419;gef mér tóm til, at reiði mín œsiskmóti folki þessu, er ek hafða þik fyrirskipat Kgs. 1268; skipa e-m hjá e-mdvs. anvise nogen sin Plads hos eller vedSiden af en: jarlinn skipaði þeim umjólin hjá Gunnlaugi GunL. 8 (23213);skipa e-m at móti e-m: var þeimmönnum at móti honum skipat, erþar váru sterkastir Laxd 45 (13014);skipa e-m í e-t dvs. sætte nogen paaet Sted, i en Stilling, hvori han skalvære: skipaði hann mönnum í skjald-borg OH. 20619 (jvf skipa skjaldborgL. 17); Jómsvíkingar skipa nú þannveg í fylkingar skipum sínum, at -Flat. I, 18733; þeim er fylgt í skála okskipat í sæti Flat. III, 40132; rœddikona ein um, - hversu konum skyldiskipa í sæti Laxd. 46 (13317); er mennskipuðust í sæti sín Eg. 48 (967) jvfNj. 6 (112); var þeim Ílluga ok sonumhans skipat í öndvegi GunL. 11 (25013);hvar hverjum var skipat eðr undirhverju merki -, hversu nær honumvar skipat merkinu Flat. II, 3528.10(OH. 2
Part of speech: v
Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᛁᛕᛆ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.
Abbreviations used:
- Dat.
- Dativ.
- f.
- Feminin.
- L.
- Linje.
- lat.
- latinsk.
- m.
- Masculin.
- nl.
- nemlig.
- s.
- substantiv.
- v.
- Verbum.
Also available in related dictionaries:
This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.