Skírr

Old Norwegian Dictionary - skírr

Meaning of Old Norwegian word "skírr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

skírr
skírr, adj. = skærr; 1) ublandet; skírtgull Stj. 5652 jvf &vl; Fm. VII, 1454;skírt silfr Flat. II, 30011. 15; fagrt vatnok skírt Alex. 2220. 2) ubesmittet af noget (e-s); skírr allrar lostasemiHomil. 21827; skírr meydómr Mar.36228. 3) uskyldig, saa at man ikkekan overbevises om Synd eller Mangelpaa Sanddruhed; verða skírr (mods.fúll 3) dvs. faa bevist sin Uskyldighed ved skírsla: villtú handsala í lögréttu, okskíri hón sik, ok handsala faðerni, efhón verðr skír? Ljósv. 2323; hón skalöruggliga bera mega þetta járn okskír verða Fm. IX, 28214; trað Haraldrníu plógjárn sindrandi ok varð skírrFm. X, 41821 (Ágr. 9023); verðr hannskírr at járni Borg. 1, 5 (34215); þávarð sá skírr, er undir jarðarmenn gékk,ef torfan féll eigi á hann Laxd. 18 (381);vera skírr d. s.: slíkt má maðr beztskírr vera, sem þú ert Flat. II, 19525;gerði guð þar miklar jarteinir meðsínni miskun, ok hún var vel skír Fm.IX, 28320. 4) klar, blank; hann er lífallra hluta -, satt ljós ok skírt okbjart Barl. 11329; skírr malmr Ghe. 39;skírr hjalmr Klm. 28617; skírr mjöðrGrimn. 25. 5) tydelig, hvorom der ikke kan være Grund til at tvivle; skal veraenn tilraun önnur skírari Ljósv. 2342;gera e-t skírt dvs. kundgjøre: Ólafr hinndigri gerði skírt, at hverr maðr skyldigjalda konungi halfa mörk, sá er fœriá milli Noregs ok Íslands Ísl. 1 (56). 6) tydelig, klar, som ret kan høres; tilskírrar raustar: tak pipar ok tygg okhaf í munni þér lengi Pr. 47513; mæltihann þat með skírri raust Barl. 539;hann - svaraði konunginum með skírriröddu Barl. 1066. - Jvf. skýrr, hvoraf skírr ofte kun er en afvigende Udtaleeller Skrivemaade.

Part of speech: adj

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᛁᚱᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

adj.
Adjectiv.
f.
Feminin.
gr.
græft.
lat.
latinsk.
m.
Masculin.
n.
Neutrum.
s.
substantiv.
v.
Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.

Back