Skógr

Old Norwegian Dictionary - skógr

Meaning of Old Norwegian word "skógr" in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

skógr: skógr, m. (G. skógar & skógs, n. PL.skógar) Skov (jvf mörk, viðr); kon-ungarnir fóru með lið sítt ok lágu þarnær, sem skógr þykkr var ok stórmörkin; þá reið maðr fram af skóg-inum Flat. III, 32816; nú brestr flóttií líðinu, svá at ekki varð viðnám okflýja á merkr ok skóga þeir, er undankómust Flat. II, 12320; fara í skógsínn at sœkja við Flat. I, 25222; hurfuþau í brott um nótt til skógar Flat.I, 37231; var ekki ráð annat tekit, enþeir sóttu upp á brekkurnar, ok létusíðan skóginn gæta sín (dvs. de løb til Skogs) IceL. saG. II, 2324; ef undanrennr til skógs, þá skolo allir eptirrenna - -; ef hann kœmr í skóg, þámá hann þeðan lög bjóða firir sik GuL.1892. 8; ef maðr er högginn á þingi, þáskolu allir eptir renna til fjalls eðaskógs, til fjöru eða skips LandsL. 4, 82jvf Frost. 4, 101; ef maðr legst meðfrjálsri konu í skógi ok getr sun meðþeirri konu, þá heitir sá hrísungr Frost.10, 471; var þá skógr milli fjalls okfjöru (jvf var Ísland vaxit viði á millifjalls ok fjöru ÍsL. 1) Landn. 1, 1 (286);tókum vér þá enn sex manna vitni þará þingino - ok svá svóro á bók, atruðstaðr sá, er Ásmundr hafði tekit,at hann lá til skógs, ok þeir höfðonýtt frá forno ok nýjo sem eigandar,er skóg bygðo Dn. VI, 13116; í Berghiúttan skógs, þó í Ullerøy fjórðung EJb.51118 jvf nht. über wald Alemania X,214a1 fg; ganga skóg dvs. opgaa Grændse mellem tvende Skoveiendomme (jvf skóg-arganga) Dn. V, 19011; stefna e-m tilskógar = stefna e-m skógangsstefnuGrG. I, 16523. II, 1658; ef maðr lýstrmann heiptugri hendi -, þá er hann út-lagr ok öllu fyrirgört, er hann á, nemajörðu sínni einni ok því, er hann kemrí skóg með sér Frost. 4, 223; leysa e-nór skógi dvs. befri en for at blive skógar-maðr Nj. 125 (19319); kaupa sik órskógi dvs. kjøbe sig fri for Fredløshed(= kaupa sér í frið; jvf skógarkaup)Frost. 4, 194. 225, jvf gsv. lösa sik afskógi í frið VestG. laG. II Orbot 1, 13(s. 11817); skal hun friþ hauæ til skogsdaghs ok nater VestG. laG. II Friþ 12(s. 1172); gd. han a daghs oc natærum at havæ at letæ sich skogh ocmosæ Valdm. sj. L. 3, 13 (s. 6212).

Part of speech: m

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᚮᚵᚱ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

G.: Genitiv.

gd.: gammeldansk.

L.: Linje.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

n.: Neutrum.

Pl.: Pluralis.

s.: substantiv.

S.: Side.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.