Skömm

Old Norwegian Dictionary - skömm

Meaning of Old Norwegian word "skömm" (or skǫmm) in Norwegian.

As defined by the Johan Fritzer's Old Norwegian dictionary:

skömm (skǫmm): skömm, f. 1) Skam som nogen paadrager sig ved sin egen Adfærd; ei hefði hannsvorit þann eið, ef ei hefði munkarnirí Hölsnu ok ábótans sveinar neytt hannok nítt til ok kallat honum í skömm,ef hann hefði ei svorit ok borit DN.X, 2312; er þat skömm, ef ek sit hjáNj. 54 (844); eigi vil ek út ganga, þvíatek em maðr gamall ok lítt til búinnat hefna sona mínna, en ek vil eigi lifavið skömm Nj. 130 (20029); Þ. kvaðstþat eitt mundu vinna til lífs sér, athonum væri hvárki at síðan skömm néklæki Sturl. II, 13024; ílla ferr þér okmun þín skömm lengi uppi Nj. 78(11619); skal oss aldri henda sú skömm,at vér látim eigi konunginn vita þessitíðendin ok svik Flat. II, 8739; roðna afskömm Ridd. 3422. 2) Beskjæmmelse som paaføres, overgaar en ved andresHandlinger; fœra skömm at e-m dvs. be-skjæmme, forhaane: þá gékk Bárðr tildróttningar ok sagði henni, at þar varmaðr sá, er skömm fœrði at þeim, okaldrigi drakk svá, at eigi segði hannsik þyrsta Eg. 44 (8516); hann er saka-dólgr mínn ok hefir gert mér margs-konar skammir Vatsd. 40 (6322); þúgerðir mér enga skömm né svívirðingFlat. I, 41116; viðrgengr þú ei því -,þá skaltu nú fá skömm af mér DN.IX, 15924 jvf 14811; bíðr þú af þvíhöggi bótlausa skömm Flat. I, 777;þola skömm bótlaust af e-m Flat. I,33333; sitja um skapraunir eða skammirFrs. 871; fá bana eða aðrar skammirFrost. Indl. 63; vér höfum eigi þolatöllum mönnum skammir eða skaprauniratgerðalaust Flat. I, 3034; var þér eigiþat vón, at ek munda þola þér skömmFlov. 16937; miklu betri er skjótr dauði- en þola þat, at várum höfðingja séger nökkur skömm eða svívirða Klm.24726; verða at skömm dvs. blive beskjæm- met, til Spot og Skam, Gísl. 319; Bret.7 (13422); þiggja skömm á sik dvs. lade sig misbruge til Sodomiteri, Frost. 5,22; Hák. 371; Landsl. 4, 231; Jb. 105(hvor Udtrykket maa hente sin Forklaring fra Gul. 196; Bjark. 31. 162); putt,putt! skömm hunda! skitu refar íbrunn karls Fm. VII, 217. Jvf. skemma,skemd.

Part of speech: f

Orthography: Johan Fritzner's dictionary used the letter ö to represent the original Old Norwegian (or Old Norse) vowel ǫ. Therefore, skömm may be more accurately written as skǫmm.

Possible runic inscription in Medieval Futhork:ᛋᚴᚯᛘᛘ
Medieval Runes were used in Norway from 11th to 15th centuries.
Futhork was a continuation of earlier Younger Futhark runes, which were used to write Old Norse.

Abbreviations used:

f.: Feminin.

lat.: latinsk.

m.: Masculin.

ndl.: nydøidsk.

s.: substantiv.

v.: Verbum.

Also available in related dictionaries:

This headword also appears in dictionaries of other languages related to Old Norwegian.